Marion besloot laat in de winter 2005/2006 er toch nog een jaartje aan vast te knopen. De overwintering was goed verlopen, een goede vakantie gehad, niet ziek geweest, lekker kunnen “spinneren” en de nodige en gepaste duurtrainingen kunnen doen. Kortom eind januari en begin februari kon Marion zonder problemen inpikken in de trainingswedstrijden van wielervereniging “de Mol” te Dordrecht en die van de BWF op het Bredase Moleneind. Ze kwam hier geen enkele maal in de problemen, anders gezegd, het ging haar gewoon gemakkelijk af. Toen was het voor haar duidelijk dat ze vanuit deze basis weer in de koersen in moest kunnen pikken, gepland half april. Wat ze dit voorjaar wel anders deed dan andere jaren, ze ging niet naar het zuiden om in Fuengirola en de omgeving Beziers (bergop) te trainen. Zoals gezegd plande Marion half april haar eerste koers en vanaf deze eerste koers wist Marion met zeer grote regelmaat haar prijsjes te pakken. Blijkbaar had ze bij de trainingswedstrijden voldoende ritme en snelheid opgedaan om te kunnen volgen en zich in de sprints te klasseren. Echt goed rijden deed ze echter niet. Het ontbrak haar aan de macht om, op een enkele maal na, vooruit te rijden, zelf de forcing te voeren en echt mee te koersen. Hoewel het koude en winderige weer gedurende vele maanden ook niet haar ding is, is dit waarschijnlijk te wijten aan het gebrek een weerstandtraining welke je per definitie doet bij het bergop trainen. Kortom, ze heeft veel meer prijzen gepakt dan verwacht zonder echt goed te rijden. Daarnaast pakte ze nog twee nationale titels bij de para-/medici op de onderdelen wegrit (te Nieuwegein) en tijdrit (te Zeewolde) en wist ze “brons” te behalen bij het districtskampioenschap tijdrijden voor elite-vrouwen te Kruiningen. Het NK weg voor elite-vrouwen te Maastricht, waarvoor Marion zich al in een vroeg stadium had gekwalificeerd, liet ze schieten, daar ze het parcours niet echt voor haar geschikt vond. Op het NK tijdrijden voor elite-vrouwen te Oudenbosch presteerde ze matig.

Marion wilde echter meer uit het seizoen 2006 halen dan wat tot nu toe gelukt was. Daarom ook wist ze gelukkig vanaf half juli het moreel op te brengen om met regelmaat naar Zuid-Limburg / de Voerstreek af te reizen om er het nog te geringe vermogen te trainen met de hoop dit te verbeteren. Dit lukte perfect. Ze verbeterde duidelijk en vanaf deze periode wist ze zich continue in de prijzen te rijden, de prijzen werden korter, ze reed met regelmaat weer binnen de eerste tien en ze kon weer echt de koers mee maken. Ze had weer “over”. Ook in de tijdritten (in voorbereiding op het WK Masters) draaide het beter en ging het gemiddelde omhoog. Alles bij elkaar resulteerde dit weer in een perfect seizoenslot. Het WK Masters te Sankt Johann in Tirol verliep perfect. In drie sterk gereden races pakte ze drie medailles: brons in de wereldbeker en tweemaal zilver in het WK wegrit en tijdrit (met een gemiddelde van 40,8 kmpu). In het WK Masters puntenkoers te Manchester miste ze op een punt het podium, na een voor Marion ongelukkig verlopen race. Het WK medici/paramedici te Amsterdam leverde vier regenboogtruien op: de 500 meter tijdrit en de achtervolging op de baan, evenals de wegrit en de tijdrit. Wat betreft het resultaat over alle wegwedstrijden wist Marion in de 61 gereden wedstrijden 48 maal prijs te rijden, waarvan 25 maal binnen de eerste tien. Voorwaar een resultaat wat je als vijftigjarige vooraf nimmer denkt te kunnen realiseren.

Reden voor Marion om zich, nu het seizoen afgelopen is, maar eens niet bezig te houden met de vraag wel of niet door te gaan met koersen. Mits ze gezond blijft en goed weet te overwinteren, plakt ze gewoon nog een jaar aan haar al lange carrière. Wat moet je anders met een dergelijke uitslagenlijst. Nu stoppen geeft mogelijk frustraties achteraf. Ze fietst, traint en koerst nog te graag om te stoppen. Blijft dit zo, dan laat ze haar lichaam aangeven wanneer de tijd rijp is om het koersen te laten voor wat het is en over te gaan op recreatief fietsen.
Eerst weer lekker nagenieten, enkele weken aftrainen om vervolgens enkele weken op vakantie te gaan naar Madeira. Daarna goed uitgerust de voorbereiding starten naar het nieuwe seizoen.