Afgelopen week toog Marion weer naar Sankt Johann in Tirol, de plaats waar ze al vaak succesvol is geweest en waar ze weer van plan was goed te presteren. Ze had zich aangemeld voor het WK tijdrijden en het WK wegrit, zoals op de site van de organisatie vermeld stond. De wedstrijden stonden als zodanig vemeld, evenals dat ze onder auspicien van de UCI zouden vallen. Daar aangekomen blijkt dat het WK onder auspicien blijkt te vallen van de WMCF, de nieuwe Masterbond van de UCI. Een afsplitsing, zo blijkt, ontstaan door een zakelijk geschil tussen de UCI en de wedstrijdorganistie. Marion was erg verveeld met dit feit, enerzijds omdat naar buiten werd gecommuniceerd dat het het een UCI-kampioenschap betrof, anderzijds omdat Marion daar een door haar "felbegeerde" tiende officiele UCI-wereldtitel wilde pakken. Nee dus. Ze liet zich evenwel niet van de wijs brengen en probeerde te scoren wat in haar mogelijkheden lag. Dit lukte nog uitstekend ook!
Woensdag de tijdrit over 20 km op het voor haar inmiddels zeer bekende en zeer goed liggende parcours. Ze wist te winnen in 29 minuten en 31 seconden, enkele seconden trager dan vorig jaar, maar nog wel goed voor een gemiddelde van 41 kmpu. Iets trager? Door het jaartje ouder of door de tropische temperaturen van 34 graden? Tweede werd Maria Zander uit Duitsland en derde Vida Ursic uit Slovenie.
Vrijdag stond dan de wegrit op het programma met net na de start de voor Marion telkens weer fatale klim. De koers werd onder tropische hitte verreden, 35 graden Celsius! Ook nu weer werd Marion op de klim gelost en verloor ze een kleine minuut. Er waren acht rensters gevlogen en Marion had er 6 aan het wiel waarvan de meesten niet over konden nemen. Marion weet in die situatie niet te moeten dralen en zelf maar het meeste werk te doen zodat het niet stilvalt in de groep. Met Marion voor 90 % op kop sloot men na 5 kilometer weer aan. Het bleek erg demoraliserend te werken voor de eerdere kopgroep waardoor het tempo hierna erg vaak stilviel met Marion daarbij voortdurend in het wiel. De sprint moest de nieuwe wereldkampioen aanwijzen en was erg chaotisch. De Engelse Plant ging links aan, Marion rechts, Marion werd geklopt met een wiellengte verschil. Ann Plant uit Groot Brittannie eerste, Marion tweede en Petra Kluender uit Duitsland derde. Zie fotoboek.
Zaterdag naar huis, zondag naar Stavelot waar 9 september het officiele WK tijdrijden onder auspicien van de UCI wordt verreden. Marion wil het tijdritparcours eens goed gaan bekijken. Het is recentelijk door Erwin Vervecken herlegd. Het wegparcours kent Marion al en is voor haar als niet klimmer eigelijk geheel ongeschikt. Of ze de wegrit rijdt is hoogst onwaarschijnlijk.