Marion Bax op WK: 3x derde, doch desillusie na diskwalificatie

Afgelopen week was Marion Bax uit Bavel van het wv Breda-Knooppunt-Bouwhuis-ladiesteam actief te Sankt Johann in Tirol, waar het wereldkampioenschap voor Masters verreden werd. Het gevoel voor het vertrek erheen was goed, de vraag is dan ook of een en ander waar te maken is.

RADWELTPOKAL
Maandag kwam ze aan het vertrek van de Radweltpokal, te beschouwen als de wereldbeker voor Masters. De koers werd verreden in de stromende regen en bij een temperatuur van 13 graden! De voor Marion telkens weer beruchte eerste klim, bepaalde ook vandaag voor haar deels de uitslag. De Amerikaanse Suzan Shook reed mede door haar slechts krappe 50 kilogram als een speer de klim op. Iedereen moest passen, hoewel haar ploeggenote Clare Greenwood uit Wales nog tussen de groep en Shook kon overleven. Shook pikte haar teamgenote op en beiden reden eendrachtig naar de streep, waar Greenwood de koers mocht winnen. Marion reed er met vier andere rensters achter, enkelen kwamen niet op kop (natuurlijk oa. weer een Italiaanse!), men kreeg het gat niet dicht, dus met dit vijftal de finale in. De Belgische van de Maelen sprong weg, Marion bleef eens zitten om de plakkers aan het werk te zetten en te kijken wie nog wat kon. En natuurlijk….. de Italiaanse knalde het zo dicht. Niet een kwestie van niet kunnen, nee…..van niet willen. Een kilometer voor de meet sprong van de Maelen nog eens. Een staaltje blufpoker: Marion bleef weer zitten (ze had al genoeg op kop gereden). De Italiaanse kon zich niet bedwingen en reed het gat dicht met Marion in het wiel. Op driehonderd meter voor de streep sloot ze aan en meteen knalde Marion op de “12” door. Ze werd derde met 50 meter op de vierde. De eerste podiumplaats was binnen.

WK TIJDRIJDEN
Woensdag kwam Marion aan de start van het wereldkampioenschap tijdrijden. Ze had hier de titel te verdedigen. Zou het lukken? Het NK een week eerder was een goede generale, maar nu? De weersomstandigheden waren uitstekend, het parcours is perfect. Minder gunstig was de loting. Shook, blijkbaar toch al in superforme, leek als voormalig kampioene de grootste concurrente te worden. Haar teamgenote Greenwood startte een halve minuut voor haar. Op voorhand de situatie beschouwend, zou dit kunnen betekenen dat de betere Shook deze kloof dichtrijdt en samen lichtelijk samenwerkend naar een scherpe tijd zouden rijden. Gelukkig reed een andere kanshebster, de Tsjechische Machacova (vorig jaar derde) een halve minuut voor Marion uit. Als titelverdedigster vertrok Marion als laatste. Marion reed een goede race, had er een goed gevoel over en kon niet anders dan tevreden zijn met haar tijd: 20 kilometer in exact 30 minuten, wat toch 40 per uur gemiddeld betekent (inclusief klimmetje). Maar welke tijd had de concurrentie weggezet? Shook reed maar liefst 28.56.84, wat een gemiddelde is van 41,5. Hiermee doet ze bij de elitevrouwen ook serieus mee! En wat betreft Greenwood, het voorgevoel klopte: ze kwam dertig meter achter Shook over de meet, als tweede. Marion pakte mooi brons. Voor de tweedemaal op het podium deze week.

WK WEGRIT
Een dag later dan de WK wegrit, waarin Marion vorig jaar tweede werd. Schrik had ze wel van de klim. Zouden ze niet meteen te hard doorrijden. Zou ze de kloof op de in forme zijnde Shook beperkt kunnen houden? Het weer was in ieder geval prima. Op de eerste klim licht wind in de rug, wat het net iets gemakkelijker maakt. Op de klim reden Shook en Greenwood met de Deense Leone Drejer weg. Het gat was niet al te groot. Marion reed erachter met de Zwitserse Glaus en de Duitse Blume. Het gat werd beetje bij beetje kleiner. In de bochtige afdaling naar Schwendt komt er plots een ambulance van de organisatie voorbij, hij rijdt niet voldoende door, reed weer net te hard om er weer voorbij te gaan en om in volle achtervolging te remmen, is ook iets wat geen enkele coureur dan zal doen. Een kilometer verderop stuurt hij aan de kant, zodat het resterende gat van een kleine 500 meter door de gelanceerde Marion snel dicht gereden kon worden. Marion sloot aan bij het drietal, evenwel net te kort voor de klim van Schwendt. Hier knalde eerst Greenwood weg, direct gevolgd door Shook, Marion met Drejer achterlatend. Beide duo’s reden om het hardst, de kloof bleef tot op de meet. Shook won voor Greenwood. Marion maakte er weer een lange spurt van op de twaalf en won weer gedecideerd de sprint voor de bronzen plak. Weer op het podium. Voor de derde keer derde deze week! Dacht ze….. ze werd door de jury uit de uitslag geschrapt omdat ze gestayerd zou hebben. De boven beschreven situatie is de werkelijkheid. Geen enkele coureur zou anders hebben gehandeld of hebben kunnen handelen. Misschien zou een andere jury een waarschuwing hebben gegeven. Ook aan de bestuurder van de ambulance. Zo rigoureus in zo’n wedstrijd. Gedesillusioneerd ga je dan naar huis en met de gedachte nooit meer terug te gaan naar Sankt Johann………. Om de week te resumeren: Shook was veruit de beste, Greenwood reed net iets beter de klimmetjes op en had het geluk Shook aan haar zijde te hebben en Marion was gewoon de beste van de rest: ze was, net zoals het hele seizoen al, gewoon goed en niet super en het zat gewoon wat meer tegen dan mee! Ondanks alles, driemaal derde en in ieder geval met twee bronzen medailles op zak terug naar Bavel.