Zaterdag reed Marion in het Belgische Merchtem een wedstrijd voor elite-vrouwen over 80 kilometer. Er stonden 70 rensters aan de start. Het werd een snelle en lastige wedstrijd, waardoor elke ronde wel 2 of 3 rensters gelosd werden. Ook rensters, die normaal goed zijn voor een prijs en waarvan je dan denkt “hoe kan dat nu?”. Blijkbaar was het lastig.
Na een lange vlucht van een kopgroep van 8 rensters, werd deze kopgroep in de finale toch nog teruggepakt. Vervolgens reed er een duo weg, Bras en Geldof, gevolgd door een trio. Bras won nipt en knap in de sprint. Marion moest met het peloton sprintte voor de zesde prijs. Daartoe kwam ze als derde uit de laatste bocht. Het stuk naar de meet was te lang om aan te gaan. Maar omdat er langs beide zijde rensters dreigden te komen, ging ze samen met Nana Steenssens de sprint toch maar aan. Je hebt in dergelijke situaties weining keuze en neemt een beslissing. Dit was zoals verwacht te vroeg, waardoor beiden te vroeg stil vielen en werden overstoken. Nana werd zeventiende en Marion nog net twintigste. Misschien jammer, maar het was toch weer een prijsje, wat op zich al knap is.
Zondag koerste Marion niet en toog naar Zuid-Limburg / de Voerstreek voor een training op een van haar geliefde trainingsrondjes.

Uitslag Merchtem (B), 80 km. in 2.06 met zeventig vertrekkers.
1. Martine Bras, Nederland
2. Ilse Geldof
3. Lensy Debboudt
4. Annick van Leuven
5. Liesbeth de Vocht
6. Ludivine Henrion
7. Sigrid Jochems, Nederland
8. Carolien van Peteghem
9. Melissa Huyghe
10. Corine Hierckens
11. Anja Nobus
12. Latoya Brulee
13. Kimberley Buyl
14. Mieke de Clercq
15. Catherine Delfosse
16. Natasja Nobels
17. Nana Steenssens
18. Liliane Leenknegt
19. Desiree Schuler, Duitsland
20. Marion Bax, Nederland

Vandaag stond Marion dan weer aan de start van het districtskampioenschap tijdrijden voor elite-vrouwen te Kruiningen, een tijdrit over 20 kilometer. Er werd over 2 rondjes van 10 kilometer gereden door de polder en aankomst op de Veerweg, daar waar vroeger gewacht moest worden voor de overtocht met de pond naar Zeeuws-Vlaanderen. Het is een prachtrondje en het weer was droog (hoewel er al enkele dagen regen- en onweersbuien voorspeld waren), doch er stond veel wind. Met het droge weer was Marion in haar nopjes, doch de wind was voor haar gevoel net iets te veel. Marion heeft wel graag wind, maar iets meer “draaien” en iets minder “op de force” is meer haar ding. Dit klopte ook. Ze had het gevoel goed te draaien, doch viel met haar tijd van 31.32.42 (nota bene 43 seconden sneller dan vorig jaar bij minder wind) helaas net naast het podium. Van winnares Monique van de Ree en Gabrielle Rovers had ze verwacht de meeste tegenstand te krijgen, doch ook eerste-jaars Patricia van Loon reed een puike tijdrit (ze is sterk en reed dan ook sterk wind op!) en hield Marion met 16 seconden verschil van het podium). Vierde is netjes, doch altijd jammer zo net naast de medailles te pakken. Zie fotoboek: foto Bert Spits.
Uitslag 20 km-tijdrit:
1 Monique van de Ree tijd: 31:06.15
2 Gabrielle Rovers tijd: 31:06.66
3 Patricia van Loon tijd: 31:15.61
4 Marion Bax tijd: 31:32.42
5 Suzan Simons tijd: 32:27.96
6 Manon Klomp tijd: 33:08.75
7 Annelies Israel tijd: 33:41.05
8 Willemien Vette tijd: 35:00.13
9 Josine van Agtmaal tijd: 35:09.93

Dinsdagavond (22-5) reed Marion de tijdrit te Alphen aan de Rijn, de tweede rit in de Zuid-Hollandse tijdritcompetitie. Ze reed de 26 kilometer in 38.04, wat een gemiddelde is van 40,9 kmpu. Wel onder gunstige omstandigheden, doch een prima gemiddelde. Ze had van het begin het gevoel goed te draaien, wat achteraf bekeken klopte. Helaas moest ze eenmaal flink in de remmen voor een tractor. Heeft dit haar de overwinning gekost? Zie foto’s in fotoboek van Koos ’t Hart.
Uitslag:
Vrouwen
1. Mirjam van Dijk
38,02,21
2. Marion Bax
38,04,40
3. Gabriëlle Rovers
38,15,88
4. Marie Sophie Hiemstra
38,59,85
5. Denise van Beers
39,00,19
6. Femke van Schelven
42,26,65
7. Anneke Lubeek
43,07,30

Zondag dan reed Marion in het Noord-Limburgse Ysselsteijn een wedstrijd voor elite-vrouwen-zonder-contract over 55 km. Tegen de voorspellingen in was het perfect koersweer en werd er op een mooie ronde gekoerst. Eerst reden Verhoeven en Ammerlaan weg. Het peloton werd lamgelegd door Restore (???). Vijftien kilometer verder ging Jansen met Dijkman, welke duo’s snel samenkwamen. In de sprint waren Jansen en Verhoeven dik de besten. Klep won gemakkelijk de sprint van het peloton. Marion wist zich de laatste ronden prima te handhaven nadat ze zich over de wind naar voor had gereden en wist vijfde van het peloton te worden en aldus negende in totaalstand. Foto sprint, zie fotoboek.
Uitslag ronde van Ysselsteijn:
1. Dorien Jansen
2. Marieke Verhoeven
3. Patricia Ammerlaan
4. Petra Dijkman
5. Inge Klep
6. Daniella Moonen
7. Kristy Verkerk
8. Angelique Linders
9. Marion Bax
10. Linda Kroes
11. Eefje Ottevanger
12. Camilla Hansen
13. Linda Schepers
14. Annika Heijnen
15. Aukje Koopmans
16. Francis Cerney
17. Geertje Pouderoijen
18. Chantal van Pinxten
19. Maren Sostmann
20. Annemarieke Bruinsma
21. Sandra Oosterbosch
22. Mieke van den Burg
23. Rian Nijmeijer
24. Kim Wouters
25. Daniella Schoemaker

Op Pinstermaandag toog ze naar het Regiokampioenschap Zuid-Nederland voor vrouwen te Heythuysen voor een koers over 75 kilometer in de middle of nowhere, kortom zonder enige ambiance. En dan nog gedurende anderhalf uur in de regen met gladde wegen als gevolg. Dit werd nog versterkt door de organisatie, die toestond dat een fors olie-lekkende volgauto in koers mocht blijven. Belachelijk! Marion reed het eerste gedeelte van de koers dan ook gereserveerd van achter. Desalniettemin was er een valpartij midden in de groep. Marion kon het juist ontwijken, maar moest toch met een andere gedupeerde terug naar de groep rijden. Later werd de weg gelukkig grotendeels droog.
Een vroege vlucht van negen rensters bleek de definitieve ontsnapping. Halfkoers gevolgd door een duo, afgeschermd door mn. het Snelle Wiel. Het duo leek toch teruggepakt te worden, toen er een kwartet wist weg te rijden uit het peloton met daarbij Marion. Beide groepjes liepen samen en bleven toen wel weg. De kopgroep maakte het in de sprint uit. Het achtervolgingsgroepje sprintte van plek 10 t/m. 15, zodat het peloton de resterende prijzen vanaf plek 16 moest zien te verdelen in de sprint. Marion liet een kortere prijs liggen door te ver van achter door de laatste bocht te rijden, waardoor zij slechts een renster achter zich kon laten en veertiende werd. Netjes, maar het had anders gekund.
Maar toch een geslaagde periode achter de rug met dit weekend twee prijzen.
Uitslag Heythuysen:
1. Monique van de Ree, Willemstad
2. Eefje Tabak, Bergeijk
3. Noortje Tabak, Bergeijk
4. Moniek Verstraten, Roosendaal
5. Reza Hormes-Ravensteijn, Wijchen
6. Kristy Miggels, Belfeld
7. Veronique Duivelshof, Eindhoven
8. Gabriella Rovers, Leiden
9. Daphne Hoeve, Oisterwijk
10. Dorien Jansen, Amersfoort
11. Patricia van Loon, ’s-Gravenmoer
12. Mascha Pijnenborg, Drunen
13. Angela van der Velde, Wernhout
14. Marion Bax, Bavel
15. Suzanne van As, Roosendaal
16. Manon Klomp, Tilburg
17. Ellen van der Ackerveeken, Reusel
18. Marieke Verhoeven, Erp
19. Eefje Ottevanger, Eindhoven
20. Hannah Welter, Loosdrecht

Marion zit even in een drukke periode. Donderdag reed ze het Regiokampioenschap tijdrijden van Zuid-Nederland te Westerbeek, direct gevolgd door een late dienst tot 11.30. Vrijdag vierde ze haar verjaardag en speelde ze de gastvrouw voor haar gasten. Zaterdag reed ze noodgedwongen op de Mol te Dordrecht een wedstrijd voor Masters-50 plus, omdat ze meteen nadien weer een late dienst diende te draaien en zondag reed ze dan weer de wedstrijd van Buchten.

Donderdag reed ze zoals gezegd het Regiokampioenschap tijdrijden van Zuid-Nederland te Westerbeek. Helaas was het voor haar wat te koud (8 graden) en was de weg nog deels nat. Omstandigheden die voor haar niet ideaal zijn. Daarom ook koos ze voor rijden met gewone wielen en liet ze de tijdritwielen aan de kant. Dit alles om het risico van vallen te vermijden. De tijdrit werd verreden over 10.400 meter, wat voor Marion wat aan de korte kant is. Schoot ze bij de start ook nog uit haar clickpedaal. Kortom, het ging, maar er had veel meer in kunnen zitten: ze werd derde. Veronique Duivelshof reed daarentegen een puike tijdrit en won.
Uitslag regiokampioenschap Zuid-Nederland / districtskampioenschap Zuid-Oost-Nederland- Limburg tijdrijden te Westerbeek.

Elite-vrouwen (10.400 meter)
1. Veronique Duivelshof, Eindhoven in 15.17, 1e district
2. Mascha Pijnenborg, Drunen in 15.47, 2de district
3. Marion Bax, Bavel in 15.54
4. Rian Nijmeijer, Utrecht in 16.13, 3de district
5. Ursi Hondtong, Leuth in 16.23, 4de district

Junior-vrouwen (5200 meter)
1. Kirsten Niessen, Veenendaal in 7.39
2. Daisy Vos, Tilburg in 7.51
3. Nina Roelofs, Berghem in 8.12

Nieuwelingen-vrouwen (5200 meter)
1. Lotte van Hoek, Vlijmen in 7.27
2. Francis Keizer, Doetinchem in 7.54
3. Daphne Kastelijn, Den Dungen in 8.05
4. Ymke Stegink, Naarden in 8.08
5. Nadine Veldman, Reuver in 8.11
6. Lana Verberne, Lierop in 8.17
7. Irene van Lith, Bladel in 8.25
8. Nancy van den Burg, Delfsgauw in 9.15

Direct na de tijdrit werd ze bij het ziekenhuis afgezet om een (achteraf bekeken nog een drukke) late dienst te draaien. De dag nadien, vrijdag, kon ze dan de voorbereiding starten voor de viering van haar 51ste (!!!) verjaardag. De dag was gezellig druk en werd niet te laat afgerond.

Zaterdag reed Marion noodgedwongen de wedstrijd op het clubparcours van de Mol te Dordrecht. Het betrof een wedstrijd over 50 km. in de landelijke competitie van de Masters-50-plus (mannen). Marion reed hier vanwege de latere start te Rijsoord. Zou ze te Rijsoord starten dan zou ze niet op tijd op haar werk kunnen zijn, waar ze wederom een late dienst had. Gelukkig was een collega bereid een uurtje aan zijn vroege dienst te plakken, zodat Marion wel kon starten te Dordrecht en achteraf wat meer tijdspeling had. In de wedstrijd te Dordrecht reed er een kopgroepje weg van zes, wat beetje bij beetje afbrokkelde. Een renner bleef vooruit, zodat het peloton spurtte voor de tweede prijs. Marion kon goed meedoen, kwam even niet helemaal gelukkig uit en werd 16de. Daarna snel omkleden en wederom naar haar intensive care om te werken.

Zondag even een aarzeling: zou het gaan regenen? Ze besloot toch naar het Limburgse Buchten te gaan voor een koers over 60 kilometer bij de elite-vrouwen. Door wegwerkzaamheden was het rondje wat aangepast, wat betekende dat er 9 bochten inzaten. Verder goede weg en 50 rensters aan de start. Er werd erg hard gereden! De 60 kilometer werden afgelegd in 1 uur 20.
Na de nodige schermutselingen reed er halfkoers een groepje van vier definitief weg. Voor Marion was het het eerste echte criterium en dat was even wennen met die bochten en die snelheid. Aanvankelijk aanklampen, later in de finale dan toch maar naar voor om toch nog de twintigste prijs te pakken. Ze had er terecht een goed gevoel over.

Uitslag Buchten.
1. Arenda Grimberg, Almelo
2. Debby Mansveld, Belgie
3. Danielle Bekkering, Den Ham
4. Roxanne Knetemann, Krommenie
5. Emma Johansson, Zweden
6. Hannah Welter, Loosdrecht
7. Inge Klep, Schijndel
8. Monique Verstraten, Roosendaal
9. Noortje Tabak, Bergeijk
10. Sandra van Veghel, Rosmalen
11. Britt Jochems, Vianen
12. Daphne Hoeve, Oisterwijk
13. Josephine Groenveld, Nijland
14. Suzie Godart, Luxemburg
15. Eyelien Bekkeing, Den Ham
16. Marieke Verhoeve, Erp
17. Sandra Oosterbosch, Eindhoven
18. Linda Schepers, Sittard
19. Manon Klomp, Tilburg
20. Marion Bax, Bavel
21. Angelique Linders, Ysselsteyn
22. Eefje Ottevanger, Eindhoven
23. Kathrin Hollendung, Duitsland
24. Ellen van den Ackerveken, Reusel
25. Carola Groeneveld, Werkendam

Marion heeft er vorig weekend een rustig weekend van gemaakt. Zaterdag reed ze in het Belgische Sinaai een wedstrijd over 88 kilometer. Weer stonden er 120 rensters aan de start en na de nodige schermutselingen draaide de koers toch weer uit op een door An van Rie gewonnen massasprint. In de volle sprint was er nog een valpartij. Niet dat Marion dik in de prijzen gereden zou hebben, door die valpartij was die prijs zeker gevlogen. Fotoboek, foto Luc Blouwe.
De dag nadien had ze naar Veldhoven kunnen gaan voor, achteraf bekeken, een koers van 54 kilometer met wederom 120 vertrekkers. Waarschijnlijk met weer hetzelfde scenario als de eerdere wedstrijden: valpartijen en een massasprint. Daarom koos ze voor een door de BWF georganiseerde wedstrijd op het Bredase Moleneind. De vrouwen zijn daar welkom en kunnen bij de mannen “45-plus” starten. Ditmaal op een snel rondje en een koers over 40 kilometer met een vroege start om 10.30. Zeventig renners/rensters stonden aan de start.
Half koers reed er een kopgroep weg van zeven, zodat het peloton spurtte voor de achtste plaats. Marion werd in de totaalstand 19de en werd daarmee de beste van de vrouwen. Er werd een gemiddelde van 42 kmpu. gereden.
Gezien de vroege aankomst, en na lekker op de fiets naar huis gereden te zijn, was er de rest van de dag tijd voor eens iets anders dan wielrennen. Heerlijk………….!
Dit weekend kende, gedwongen door het weer, een soortgelijk scenario. Zaterdag reed ze een goede koers over 100 km. in het Belgische Burcht. Marion heeft verschillende malen, in de mede door de wind zware koers, mee weggezeten. Toen de beslissende slag viel was ze niet mee. Er reed een kopgroep weg van 11. Als reactie reed er nog een groepje weg van vier, gevolgd door nog eens vier en tenslotte een renster alleen. De laatste ronde reed Marion dan nog weg met twee andere rensters, waarvan zij de spurt won. Helaas was dat slechts goed voor de 21 plek.
Vandaag wilde ze naar of Dusseldorf, of naar Nieuw-Vossemeer. De weersvoorspellingen en de radarbeelden beloofden niet veel goeds, tenzij je regen goed en fijn vindt. Ze besloot dan maar naar de BWF-koers in Dongen te gaan. Wederom op de fiets op en neer, een koersgemiddelde van 42 kmpu en de overwinning bij de vrouwen. In de uitslag van de mannen werd ze 20ste.
Ze had liever in de eerder genoemde koersen gereden, maar in Dusseldorf hebben ze het niet drooggehouden (en werd er veel gevallen). Helaas, voor Marion dan toch, bleek achteraf dat het in Nieuw-Vossemeer wel prima koersweer was. Vanwege de schrik voor slip- en valpartijen was haar keuze gezien de radarbeelden deels de goede, deels de verkeerde. Dat is achteraf. Marion heeft weinig moeite met een dergelijk genomen keuze….. “daar verander je niets aan”.
Uitslag Burcht (Belgie)
1.15 Dames Elite – Open omloop
(99 km – 16 x 6.2 km)
Aantal deelnemers: 70
1. GHYSELINCK Tine WC DE MOLENSPURTERS MEULEBEKE 02:40:00
2. DOORAKKERS WENDY :06
3. DRUYTS Kelly VZW LOTTO-LADIESCYCLING
4. VANDROMME Sharon Vlaanderen Capri Sonne T-Interim
5. DEBBOUDT Lensy KEUKENS REDANT CYCLING TEAM
6. POTUMS Carine BENELUX TEAM
7. GODART Suzie FENIXS-HPB
8. STAES Veronique KON. SC STEEDS VOORAAN – KONTICH
9. VAN REUSEL Sanne KON. BALEN B.C. V.Z.W.
10. WYNANTS JULIE
11. VERCAMER Elien WIELERSPORTVERENING ARTEVELDE VZW – GENT
12. DE VUYST Sofie VZW LOTTO-LADIESCYCLING 1:32
13. VAN LEUVEN Annick WIELERCLUB OOSTENDE NOORDZEE
14. NOBELS Natasia SQUADRA CICLISTICA FEMMINILE BIANCHI
15. KONINKX Lieve 2MEGA – SAECO HEIST O/D BERG
16. DE CLERCQ Mieke KSV DEERLIJK GAVERZICHT
17. VAN DEN HEERIK JOSIEN GRC JAN VAN ARCKEL
18. CLAES Ines BENELUX TEAM
19. LAEREMANS Tamara K.S.W. DE DEMERSPURTERS HAACHT-BETEKOM
20. CLEEMPUT Irina WK NOORD WEST BRABANT
21. BAX MARION
22. DE VOS Greetje BENELUX TEAM
23. VANDERMEULEN Cindy BENELUX TEAM
24. VETTE WILLEMIEN

Woensdag jl. reed Marion een tijdrit over een kleine 14 kilometer in de reeks van de Zuid-Hollandse tijdritcompetitie. Het draaide redelijk met een uitslag en tijd waar Marion tevreden mee kon zijn. Ze had de hoop de volgende zondag in Bleiswijk dezelfde benen te hebben!? Zie fotoboek, foto’s Bert Spits.

Uitslag vrouwen:
1. Iris Slappendel, 20.48
2. Marion Bax, 21.06
3. Amanda Bongaards, 21.42
4. Gabriella Rovers, 21. 58
5. Denise van Beers, 22.29
6. Wilma de Moel, 24.09
7. Anneke Lubbeek, 24.42
8. Suzanne Steens, 25.31
9. Annemarie van Dijk, 25.33
10. Eltina van Wijk, 29.27

In Bleiswijk draaide het wederom verre van slecht, hoewel de doelstelling een totaal andere was in het aangekondigde topveld. Voor Marion is maart / april niet een periode waarop ze reeds de grote macht en conditie heeft. Toptijdritten komen dan ook eigenlijk te vroeg voor haar. Doel was niet weggereden te worden, zodat men zou kunnen zeggen “dat oudje moet ook nog zonodig……”.
Nou dit is zeker niet gebeurd, ondanks dat Marion totaal alleen in de rondte moest rijden vanwege afgemelde rensters zowel voor als achter haar. Geen renster voor je waarop je jezelf kunt richten, geen renster achter je die je eventueel oversteekt en waaraan je jezelf vervolgens binnen de reglementen aan op kunt trekken. Niets, vertrekken en zoek het maar uit. Desalniettemin werd ze knap 26ste en liet hiermee 17 rensters achter zich. Van de groep niet-professionals (zo’n beetje vanaf plek twintig) werd ze toch zesde, voor haar (en voor veel kenners gezien de positieve reacties) een prima prestatie. Zie fotoboek, foto’s Koos ’t Hart.
“EBH RESTORE”-Tijdrit Elite-vrouwen, uitslag van de individuele tijdrit over 29 km

Plaats Naam T i j d Km/u
1 van Dijk, Ellen 40:56.53 42.499
2 Bruins, Regina 41:12.93 42.217
3 Wild, Kirsten 41:20.63 42.086
4 Slappendel, Iris 41:29.88 41.930
5 Melchers, Mirjam 41:41.63 41.733
6 Markerink, Loes 41:57.05 41.477
7 de Goede, Suzanne 42:12.17 41.229
8 Bates, Nathalie 42:12.60 41.222
9 Wood, Oenone 42:47.75 40.658
10 Knetemann, Roxanne 43:01.20 40.446
11 Meijer, Rixt 43:08.98 40.325
12 Vos, Marianne 43:39.74 39.851
13 Nauta, Njisk 43:41.14 39.830
14 van Veen, Suzanne 43:43.10 39.800
15 Koedooder, Vera 43:56.82 39.593
16 Visser, Adrie 43:57.23 39.587
17 Bekkering, Daniëlle 44:06.21 39.453
18 Baltus, Yvonne 44:17.45 39.286
19 Bakker, Liesbeth 44:35.13 39.026
20 Visser, Judith 44:47.26 38.850
21 van Dijk, Kim 45:03.02 38.623
22 Bongaards, Amanda 45:09.05 38.537
23 Spijkerman, Bertine 45:10.71 38.514
24 van der Burg, Mieke 45:24.81 38.315
25 Hiemstra, Marie-Sophie 45:38.08 38.129
26 Bax, Marion 45:38.12 38.128
27 Drysdale, Larissa 45:43.34 38.056
28 Rovers, Gabrielle 45:43.99 38.047
29 van Veghel, Sandra 45:45.78 38.022
30 van Dijk, Mirjam 45:47.18 38.003
31 Wallaard, Jaccolien 45:52.23 37.933
32 Ammerlaan, Patricia 45:54.87 37.897
33 Simons, Suzan 46:32.59 37.385
34 Groeneveld, Carola 46:36.67 37.330
35 Olthuis, Esther 46:41.89 37.261
36 Wagtho, Lianne 47:22.23 36.732
37 Remmelts, Florien 47:39.80 36.506
38 Duivelshof, Veronique 47:40.45 36.498
39 van Kleef, Tamara 48:59.63 35.515
40 van der Vaart, Nicoline 49:00.48 35.504
41 van Kleef, Daphne 49:20.19 35.268
42 Nijmeijer, Rian 49:58.48 34.818
43 Schijff, Tamara 50:26.27 34.498

Een dag later dan weer de Oranjeronde van Amsterdam-Sloten, welke haast traditioneel in een massasprint werd beslist. Marion had het gevoel zich toch maar weer eens in het sprintgewoel te moeten storten, daar anders de prijzen uit zouden blijven. Wel kreeg ze mee dit niet ten koste van alles te doen! Ze wist zich knap voorin te handhaven nadat ze voor de veiligheid reeds enkele ronden op voorhand op de eerste rij ging rijden. Ze werd achtste, een prima eerste echte prijs. Hopelijk is hiermee de ban gebroken?
1. Lianne Wagtho, Delft
2. Nicoline van der Vaart, Delft
3. Daphne Hoeve, Oisterwijk
4. Natalja Busschers, Haaksbergen
5. Ellen van den Ackerveken, Reusel
6. Imke Hartogs, Amersfoort
7. Janieke Kalsbeek, Hurdegaryp
8. Marion Bax, Bavel
9. Olivia Koster, Wehl
10. Judith Jelsma, Amstelveen
11. Juliette Wigbold, Hengelo OV
12. Dorien Janse, Amersfoort
13. Claartje Schouwenaar, Utrecht
14. Linda ter Beek, Hengelo OV
15. Marielle Kerste, Harmelen
16. Susan Hartog, Jisp
17. Margriet Engelsma, Noordwijk GN
18. Aimee Stroink, Amsterdam
19. Patricia Ammerlaan, Delft
20. Simone Hartman, Hoogeveen

Dit weekend weer erg lekker weer. Consequentie is dat het erg gemakkelijk koersen is. Beide koersen die Marion dit weekend reed eindigden dan ook in een massasprint.
In het Belgische Evergem stonden zaterdag 108 rensters aan het vertrek. Hooguit 20 werden er afgereden; de rest reed in groep naar de streep. Voor het eerst mengde Marion zich voorzichtig in de sprint. In de laatste bocht moest ze behoorlijk bijremmen, waardoor ze rond de veertig eindigde. Foto’s van Luc Blouwe in fotoboek.
Zondag waren er geen koersen voor vrouwen, zodat verschillende rensters naar de BWF-wedstrijd van Breda-Moleneind togen, waar ze mee mogen starten met de trimmers-45plus. Zeventig renners/rensters namen de start. Er werd flink doorgereden (de koers werd afgelegd met een gemiddelde van 41,7 kmpu), maar eindigde toch ook weer in een massasprint. Ronden op voorhand begon het positiekiezen al. Best link, doch Marion lijkt de schrik wat te overwinnen. Ze werd 18de in de mannenuitslag en wist al de andere vrouwen voor te blijven. Niet een overwinning welke je seizoen tot een geslaagd seizoen maakt, maar wel een mentale opsteker voor Marion.
Uitslag ronde van Breda-Moleneind:
1. Marion Bax, Bavel
2. Angela van der Velde, Wernhout
3. Suzanne van As, Roosendaal
4. Hanneke Snijders, ’s-Gravenmoer
5. Patricia van Loon, ’s-Gravenmoer
6. Brenda Zaal, Oss
7. Ellen Hermens, Ledeacker
8. Denise Aartsen, Nispen
9. Kristel Verkooijen, Roosendaal
10. Miranda Danse, ‘s-Hertogenbosch

Nadat Marion op 21 december bij een val haar rechter sleutelbeen brak en haar linker schoudergewricht licht ontwrichtte, moest ze haar wintertraining noodgedwongen aanpassen. Ze moest zich 3 weken beperken tot rustig peddelen op de fietsergometer.
Half januari kon ze het normale winterprogramma weer hervatten, met dien verstande dat ze de eerste trainingswedstrijden moest laten schieten. Hoewel ze snel het normale ritme leek op te pakken en ze weinig schade leek over te houden aan de val, buiten de toch nog steeds met regelmaat enigszins zeurende schouders, had ze toch aan trapvermogen ingeleverd en was er de schrik voor het rijden in de groep. Maar al bij al leek ze toch redelijk richting het niveau uit te komen wat voor haar gebruikelijk is in deze periode.
Om de laatste puntjes op de i te zetten had ze aanvankelijk besloten in de week voor Pasen naar Zuid-Frankrijk te gaan voor het maken van de nodige kilometers, deels bergop. Dit om het verloren vermogen te herwinnen. Vanwege de weersvoorspelling op weeronline.nl, welke niet te best waren en later ook slecht bleken, koos Marion om deze training in Nederland af te werken, waar wel goed weer werd verwacht. Een deel van deze training werd afgewerkt in Zuid-Limburg – de Voerstreek. Bovendien kon ze, als onderdeel van het trainingsprogramma, nu ook nog eens twee lange koersen rijden in het Belgische Laarne en Westkerke (zie fotoboek, foto’s van Luc Blouwe en Bert Spits). En dit ging goed. In beide koersen stonden 120 sterke rensters aan de start en waaide het flink, waardoor slechts de helft van de rensters de koers uit wist te doen. Ook Marion lfinishte in het peloton. Dit ondanks het feit dat ze vanwege de schrik op een bijna onmogelijke plaats achterin het peloton reed. Een plaats waar het haast niet mogelijk was te overleven. Reed Marion vorig jaar half april haar eerste koers, nu heeft ze op dat tijdstip reeds twee wedstrijden weg, zij het als training, maar toch met goed resultaat.
Marion denkt met deze week de seizoensvoorbereiding goed afgerond te hebben. Nu is het zaak in de koersen nog wat door te groeien in ritme, snelheid en vermogen en de schrik voor het rijden tussen de wielen verder te overwinnen.
Met nog enige progressie de komende weken moet Marion weer goed zijn voor de nodige prijsjes en hopelijk enkele uitschieters in de kampioenschappen. Het zullen wel niet de 48 prijzen en 10 medailles worden van het vorig seizoen. Dat is gewoon uniek en slechts eenmalig te realiseren. Zeker met weer een jaartje ouder!
Gewoon met enige regelmaat je prijsje pakken en goed mee kunnen koersen zijn voor Marion de gestelde doelen om van een geslaagd seizoen te kunnen spreken. Kwestie van reëel te blijven en de lat niet te hoog te leggen waardoor onnodige stress wordt vermeden.

Bax zet schouders er graag weer onder
door Rolf Finders

Dinsdag 27 februari 2007 – WIELRENNEN – Eén dag voor haar val zei Marion Bax nog dat ze zeker door bleef fietsen. Mits er niks ernstigs gebeurde. De vijftigjarige Bavelse wielrenster was immers nog topfit en reed vooraan mee bij de elite-vrouwen.

En toen viel ze. Zomaar op een trainingsritje met vrienden. Met dank aan een oliespoor.

Inmiddels zit ze weer op fiets, fanatiek als altijd en met doelen in haar hoofd. Maar de angst voor vallen zit ook in haar hoofd. We blikken terug en vooruit in zes hoofdstukken.

HOOFDSTUK 1: VAL

“Het was eind december. We waren met een trainingsgroepje aan het rijden en passeerden een rotonde. Daar lag olie. De renner aan de binnenkant van mij ging onderuit, sloeg mijn voorwiel weg en nam mij mee. Ik wist meteen dat het mis was, want ik kon niet meer omhoog komen. Ik baalde en dacht: nu is het over! Ik dacht terug aan mijn zware val in 1998.”

HOOFDSTUK 2: DIAGNOSE

“In het ziekenhuis vonden ze dat mijn rechterschouder er op de röntgenfoto een beetje raar uitzag. Het bleek namelijk dat er nog een oude fractuur zat, van rond 2004. Daar was geen bot aangegroeid, maar bindweefsel. De nieuwe breuk zat er een fractie naast. Ik heb daar dus twee jaar mee gefietst en er zijn maar twee momenten waarbij ik die eerste breuk opgelopen kan hebben. Of in een wedstrijd in België waarin ik viel, of tijdens een trainingsritje waarbij een stuk hout in mijn voorwiel vloog. Nu heb ik inderdaad wel een hoge pijngrens, dat hoort bij topsport. Je wilt immers door en hebt geen tijd te verliezen. En als het goed gaat, is de pijn na een paar dagen over.”

HOOFDSTUK 3: REVALIDATIE

“Ik ben thuis meteen op de hometrainer gaan zitten. Dat ging goed. Na zo’n drie weken ben ik op mijn boodschappenfiets gestapt. Nee, niet om in boodschappentempo te fietsen. Ik trainde dan zo’n vijftig kilometer. Op een racefiets kon ik nog niet zitten. Dat gaf te veel druk op mijn schouder. Ik probeerde het wel steeds thuis in de garage. Later ben ik wel op de mountainbike geklommen. Met een opzetstuurtje. Na zes weken zat ik weer op de racefiets.”

HOOFDSTUK 4: ANGSTEN

“Ik ben nog steeds een stuk voorzichtiger. In het begin zeker. De schrik zat er heel erg in. Bij de bochten deed ik het rustiger aan en alle auto’s zag ik op me af komen. Ik heb inmiddels ook al wat trainingsritjes gereden, maar rijd bewust wat meer achterin. Dan kan ik voor mezelf wat makkelijker ruimte creëren. Je hebt meer overzicht. Ja, ik ben een stuk alerter op dit moment. Dat is ook logisch, want de pijn is nog niet over. Elke dag voel ik mijn schouder, waardoor ik nog niet echt hard aan mijn stuur kan trekken.”

HOOFDSTUK 5: DOELEN

“Ik richt me op de tweede helft van 2007. Het gaat me om de maanden juli, augustus en september. Dan zijn de grote kampioenschappen bij de Masters. De aanloop is rustig. Eind maart, begin april wordt het serieuzer, maar echte uitslagen hoef ik dan nog niet te rijden. Begin april gaan we naar Zuid-Frankrijk om tot een hoger niveau te komen. Het WK op de weg is in Oostenrijk en daarna volgt het WK op de baan in Australië. Ik weet nog niet of ik in Australië ook start. Dat ligt aan het begin van mijn seizoen, want voor dat WK moet je niet 100, maar 110 procent zijn.”

HOOFDSTUK 6: TOEKOMST

“Als ik in april merk dat ik niet klachtenvrij ben, dat het niet gaat, dan moet ik ermee stoppen. Die beslissing kan en wil ik nu nog niet nemen, want op het moment dat stoppen in je hoofd gaat zitten, dan gebeurt het ook. Kijk, als ik nu al niet kon volgen in de trainingswedstrijden dan zou het een ander verhaal zijn. Maar dat gaat me heel goed af. Bovendien heb ik er nog steeds heel veel plezier in. Ook in de trainingen. Mensen zeiden vorig seizoen nog tegen me dat als ik ermee zou stoppen het halve peloton er dan ook maar beter mee op zou kunnen houden. Ik wil dus graag nog even door.”

Vandaag is Marion op controle geweest bij chirurg Raams. Hij heeft alle foto’s en de CT-scan naast elkaar gelegd en geconcludeerd dat de pseudarthrose het grootste probleem was/is. Mogelijk dat dit enigszins ontzet is geweest. Dit mag je vergelijken met een enkelverzwikking waarbij de banden en het kapsel (het bindweefsel) wat opgerekt en gescheurd zijn, waardoor de nodige pijn ontstaat. Hij gaat er van uit dat het gescheurde bindweefsel van de pseudarthrose zich weer zal herstellen, hoewel hij hiervoor ook geen garantie kan geven. Het advies luidt dan ook “activiteiten uitbouwen op geleide van de pijn en zonodig aan de bel trekken”. Dat betekent dus dat Marion begint met rustig buiten te fietsen op de mountainbike, rechtop, zonder al te veel aan het stuur te trekken en te steunen, om van daar uit naar een normaal trainingsniveau op te bouwen. Begin februari denkt ze dan zover te zijn dat ze in kan pikken in de trainingswedstrijdjes ( de Mol en Moleneind).
Nu maar hopen dat deze opbouw goed, dwz. zonder pijn of teveel reactie, verloopt.
De eventueel noodzakelijke correctie van de pseudarthrose zou +/- 3 maanden duren, wat het einde van de wedstrijdcarriere van Marion zou betekenen.
Inmiddels (25 februari) heeft Marion weer aardig de draad op weten te pakken. Ze heeft een vrij normaal trainingsprogramma af weten te werken, een mixed van de fietsergometer, spinning, duurwerk en trainingswedstrijdjes. Het gaat niet slecht, ze is niet veel minder dan vorig jaar rond deze tijd. Het enige probleem is dat ze in de groepen en de wedstrijdjes veel de ruimte opzoekt, waardoor de trainingen veel lastiger worden dan moet en nodig is. Blijkbaar is ze bang, of anders gezegd, heeft ze schrik. Waarschijnlijk schrik om weer te vallen.
Is natuurlijk niet vreemd, maar dit zal ze toch moeten overwinnen wil ze in de koersen weer goed aan de bak kunnen. Maar geen paniek, het duurt nog lang voordat het Pasen is (= de geplande seizoenstart).