Marion reed vandaag in de RADWELTPOKAL, de wereldbekerwedstrijd voor Masters, te Sankt Johann in Tirol. Er stond weer een mondiaal veld aan de start. Marion dacht zich door een wekelijkse training in de Voerstreek goed voorbereid te hebben op het bergachtige parcours. Vooral de eerste klim vindt ze lastig en is telkens bepalend voor de koers; vandaar haar wekelijkse tocht naar de heuvels. Dit jaar ging het goed bergop. Marion kwam met drie andere rensters boven in het eerste groepje, waaronder de Russin Lubov Vasilkova en de Deense Lone Drejer. De Russin demarreerde net voor de top en reed in de daaropvolgende afdaling tweehonderd meter weg. De achtervolging werd mn. geleid door Marion; ze heeft hier al eerder geleerd op een ander te rekenen. Toen de eerste kruiddampen opgetrokken waren, was het veld verbrokkeld op het eerste groepje van zeven na. Vervolgens demarreerde eerst de Deense, even later gevolgd door de Zwitserse Glaus. De Russin en Marion sloegen de handen ineen en reden er ook naar toe. Het eerst volgende klimmetje gaf Marion er een snok aan, waardoor de Zwitsers werd gelost. Met drie reed men naar de streep. Marion zat te vroeg op de grootste versnelling en in tweede positie. Vasilkova verraste de twee anderen, ging vanuit het wiel de sprint aan, nam tien meter welke slechts gedeeltelijk door de twee anderen goedgemaakt kon worden. Marion werd tweede, Drejer derde. Als ze slimmer had gesprint had er misschien meer ingezeten.

Vandaag reed Marion in haar eigen streek en wel in de ronde van Nispen. Het was een pittig rondje: steentjes en vals plat op aan de ene kant en vals plat af aan de andere kant. Het deelnemersveld van 45 rensters werd dan ook flink uit elkaar geschud.
Na eerdere pogingen reed er een kopgroep weg van 7 rensters met daarbij Minke van Dongen, de zussen Groeneveld, Arenda Grimberg en Andrea Bosman. Marion lag aan de basis van een achtervolgend groepje van ook 7 rensters. Zij sprong als eerste, eerst sloot Marieke Verhoeven aan, vervolgens oa. Jolanda van Dongen-Cools, Sandra van Veghel en Monique Rotmensen. Beetje bij beetje reed de tweede groep naar de eerste. Toen het gaatje nog maar honderd meter was, sprongen Jolanda en Monique er samen heen. Ze lieten de rest van de groep achter. Marion (was dit wel verstandig?) reed in de laatste ronde het laatste gaatje dicht met de rest in haar wiel. Ze sloot in de laatste bocht aan, net toen de op dat moment 13-koppige groep de sprint aanging (Andrea Bosman was 2 ronden voor het eind weggereden, solo naar de overwinning). Geen wonder dat alles wat in haar wiel van haar inspanningen had geprofiteerd, zich veel frisser in de spurt kon mengen. Marion kwam aan in de kopgroep, doch werd 14 van de 14. Laten we het er maar op houden dat het kopwerk een goede training is geweest voor het WK tijdrijden van volgende week. (zie foto-boek)

Zondag reed Marion in het Belgische Zingem een koers voor elite-vrouwen over 55 km. Het was een criterium op een leuk , snel, doch lastig parcours van 2,2 km. Ondanks de hitte stonden er toch nog 45 rensters aan de start. Meteen werd er goed doorgekoerst, wat tot gevolg had dat er nogal wat meisjes het peloton moesten laten gaan. Na een kwartier koers reed Belgisch kampioene Natascha Maes weg uit de groep. Ilse Geldof en Evi van Damme trachtten nog aan te sluiten, doch tevergeefs. Zij vielen terug in een groep van 6 rensters, die ook nog weggereden waren. Marion trachtte met nog wat rensters het gat dicht te rijden, of met een tweede groepje weg te rijden. Slechts enkelen in de groep hadden ook die intentie (zoals Karin de Krijger en good-old Nele Dhaene), doch de steun was te gering (de warmte of had men belangen voorin?).
Kortom, Marion reed met het peloton voor de tiende plek. In de sprint wist ze toch nog de veertiende stek in de totaaluitslag te pakken. De koers liep niet zoals hij had moeten lopen.
Natascha Maes daarentegen reed op een imponerende wijze met een lange solo naar de overwinning. Wat een nationale kampioenentrui toch een stimulans kan zijn! (zie foto-boek)

Vandaag reed ze in het Belgische Brasschaat de 1000 euro-wedstrijd. De eerste twintig rensters in de rit-in-lijn kwalificeerden zich voor de finale-afvallingswedstrijd. Marion kwalificeerde zich middels een 16de plaats in de rit-in-lijn, welke gewonnen werd door Debbie Mansveld. De finale-afvalling werd verreden in natte en gladde omstandigheden. Marion speelde op safe, ook omdat ze wist dat ze die 1000 euro “never-nooit-niet” zou kunnen pakken. Bij de eerste afvalling was ze “de klos” en werd dus 20ste. Sandra Rombouts reed leep in de finale weg, won en pakte de 1000 euro.

Zondag reed Marion in Kortessem, Belgisch Limburg, een wedstrijd voor elite-vrouwen over 85 km. met 68 rensters aan de start. Vrij vroeg in de wedstrijd reed er een kopgroep weg met hierin Sofie Goor, Natascha Maes, Lensy Debboudt en Katleen Vermeiren. Ondanks dat er nog genoeg sterke rensters in het peloton achterbleven, wisten deze niet de jacht te organiseren om het gat op de kopgroep dicht te rijden. De vier vooraan streden om de overwinning. Waarschijnlijk vanwege de onderlinge rivaliteit, wist de outsider Goor in de laatste ronde weg te rijden naar de overwinning. Het peloton sloot haast nog aan bij het restant van de kopgroep, die maar net buiten schot konden blijven. Maes 2, Debboudt 3 en Vermeiren 4. De laatste ronde reed Ine Wannijn nog weg uit het peloton, goed voor een 5e plaats in de uitslag. Het peloton sprintte dus voor plek 6. Coene won voor Fiers en Marion. Het leverde Marion dus de achtste plaats op in de uitslag. Ze had dit niet echt verwacht, daar ze met name in het begin van de koers slechte benen had. Het kan blijkbaar verkeren. Kristy Miggels 9, Karin de Krijger 15 en Minke van Dongen 17.

Maandag stond Marion aan de start van de altijd weer lastige Draai van de Kaai: een niet lopend rondje met veel slechte weg en veel vertrekkers met deels betaalde internationale toppers. Dit jaar werd het de laatste koers van Leontien Zijlaard-van Moorsel op nationale bodem. Een triomftocht voor Leontien? Nee dus! Met name twee Amerikaanse rensters (met kampioene Kristy Amstrong voorop) reden telkens het gat dicht op mn. van Moorsel, als die weg wilde rijden. Gevolg: een koers waarin het nooit is stilgevallen en waarin de 60 km. werden afgelegd dik binnen de anderhalf uur! Gevolg: van de 85 gestarte rensters kwam nog niet de helft aan. Ook Marion had het taai, doch zij wist zich tot het eind in het peloton te handhaven. Helaas was er een kleine valpartij met het ingaan van de laatste ronde, waardoor Marion, als ze al prijs gereden zou hebben (waarschijnlijk niet dus), deze prijs zeker kon vergeten. Ester van de Helm viel en een aantal konden haar niet ontwijken. Gevolg een bloeduitstorting op de elleboog en heup, slaggetje in het voorwiel en gescheurd stuurlint. Mirjam Melchers won na een lange solo (zeer knap op dit niet-lopende parcours bij deze hitte). Leontien won de sprint voor Debbie Mansveld.

Vandaag reed Marion in het Belgische Willebroek. Er stonden 65 rensters aan de start. Snel reed er een kopgroep weg van 10 rensters. Na enkele ronden werd deze teruggepakt, snel gevolgd door een nieuwe vlucht van 11. Marion heeft er nog even tussen zitten rijden met drie andere rensters in een poging aan te sluiten. Dit lukte niet en het peloton sloot terug aan. Ilse Geldof, Tanja Hennes en Sandra Rombouts reden uit de kopgroep weg om in bovenstaande volgorde te finishen. In de laatste ronde reden er dan nog eens 10 rensters weg uit het peloton. Weg prijzen. Marion werd derde in de sprint van het peloton; geen prijs derhalve. De twee voorgaande koersen, inclusief de zware van Roosendaal, in combinatie met het warme weer, waren er voor Marion teveel aan. Het was eigenlijk een kwestie van meerijden. Misschien moet ze maar eens selectiever gaan rijden, in plaats van alles te rijden (!?).

Gisteren reed Marion in het Belgische Kapellen een criterium voor elite-vrouwen over 60 km. Vrij snel na de start ontstond er in verschillende fasen een kopgroep van 11 rensters, met hierbij naast Marion oa. Minke van Dongen, Sandra Rombouts, Ilse Fiers, Diana Jansens, Veronique Belleter, Liesbeth de Vocht, Sharon van Dromme, Patricia Thijs en Ludovine Henrion. Beetje bij beetje dubbelden zij het peloton. Twee ronde voor de finish reden Sandra Rombouts en Ilse Fiers weg. Zij zouden voor de overwinning gaan sprinten, welke sprint gewonnen werd door Sandra. De overige 9 rensters reden voor de derde plek. Minke wist als vijfde te finishen, Marion werd achtste. (zie fotoboek: op de foto in het fotoboek te zien, is Marion 1 of 2 plekken te ver in de uitslag terecht gekomen. Thijs en Steurs lijken achter Marion te finishen. De “fotofinish” was kapot.)

Vandaag reed Marion in Chaam, je zou kunnen zeggen voor eigen publiek. Voorafgaand aan de wedstrijd werd Marion heel attent door de organisatie gehuldigd voor het behalen van de Europese titel. Ze mocht samen met Leontien Zijlaard-van Moorsel op het podium.
In de koers reed er snel een kopgroep weg met Sandra Rombouts, Arenda Grimberg, Minke van Dongen, Leontien Zijlaard -van Moorsel en Daphny van den Brand. Marion probeerde ook weg te rijden (oa. met Beltman en Karin de Krijger). Net toen ze terug gepakt werden, reed er een tweede groep weg, met oa. Jolanda van Dongen. Er reden nu in totaal 12 rensters vooruit; restte niets anders dan te spurten met het peloton voor de dertiende plek. Marion ging van ver de sprint aan, om niet in de flauwe slinger voor de meet in de verdrukking te komen. Met succes: pas op de streep kwam Natalie van Katwijk nipt over haar heen. Marion pakte dus de veertiende prijs. Leontien won de koers voor Arenda Grimberg.

Afgelopen zaterdag werd Marion Europees kampioen in het Portugese Torres Vedras. Het werd een gedevalueerd kampioenschap. Het aanvankelijke parcours zou al een zware koers garanderen. Door omstandigheden moest de organisatie het parcours verleggen, met als gevolg dat het parcours nog zwaarder werd. Het werd een parcours een Master- en/of vrouwen-wedstrijd onwaardig: zo zwaar. Dan moet je er zeker geen vrouwen-Masters op laten koersen. Het parcours had een zwaarte, dat, mocht je er een vrouwen of mannen-elite wereldkampioenschap op laten verrijden, je in Nederland waarschijnlijk geen beroepsrenner weet te vinden die er heen wil om te koersen. Door de weersomstandigheden werd het er niet nog gemakkelijker door: 40 graden tijdens de koers!!! Menige renner/ster besloot al na de verkenning van het parcours niet van start te gaan. De organisatie had beter verdiend; ze hadden echt alles perfect en professioneel geregeld, niets was er op het gebeuren aan te merken.
Gevolg van dit alles was, dat de wedstrijd nooit een wedstrijd is geworden. Het werd een grote, lange en zware afvalwedstrijd, waarbij degene die het best gedoseerd te werk ging het langst overeind bleef. De vrouwen vertrokken gelijk met een van de mannen-categorien. Dit was in het voordeel van Marion. Zij wist zich het langst bij de mannen te handhaven en tenslotte wist zij goed haar draai te vinden in een groepje geloste mannen. Hierdoor reed zij ver weg van haar naaste concurente, de Portuges Alicia Moniz, en wist aldus haar eerste Europese titel binnen te halen.
De taaiheid van Marion kwam vandaag weer eens erg goed van pas. Het Portugese avontuur was erg geslaagd, omdat het ook trainingstechnisch wel eens iets toe zou kunnen voegen (?).

Marion reed zaterdag in de ronde van Ochten voor elite-vrouwen. Een ronde welke reeds jaren voor vrouwen wordt ingericht. In haar “eerste carriere” reeds koerste zij al in Ochten. Een koers die toen werd ingericht voor Gerrie van den Berg-Thijssen. Jammer is het dan te constateren dat juist zulke betrouwbare inrichters te weinig rensters aan de start treffen. Feit is wel, dat de vrouwen hier waarschijnlijk voor het laatst hebben gekoerst.
Ondanks de voorspellingen en de dreigende luchten hielden de vrouwen het droog. Men vertrok vrij rap en vrij kort na de start reden Tanja Hennes en Jolanda van Dongen-Cools definitief weg. Marion zat in een achtervolgend groepje met Mirjam van Dijk, Nicolle de Bie-Leijten, Fonny Wekema en Janny Kleinjan. Wat ze ook probeerden, het duo dubbelde alles en iedereen. Met dit dubbelen kon ook Pauline van Bennekom terug aansluiten. Toen deze eenmaal bekomen was van de eerdere inspanningen, sprong ze weg en reed aldus naar een derde plek. Marion was te gretig in de vele premiesprints; te gretig, zodat ze in de finale-sprint niet echt uit de verf kwam. Ze werd derde in de sprint van de groep en pakte zo de zesde prijs. Tanja won voor Jolanda door ze in de sprint te kloppen.
Twee dagen later reed ze in het Belgische Zottegem-Strijpen een koers over 95 km. op een zwaar parcours, een ronde van Vlaanderen in het klein:slechte weg, kasseien en sterk geaccidenteerd. Marion had zondag al geen goede benen, doch wilde graag als laatste voorbereiding voor het EK te Portugal van as. zaterdag, nog een keer op weerstand koersen. Haar benen wilde niet, het was niet meer dan volgen, in de voorlaatste ronde zat ze tegen kramp aan. Is ze maar afgestapt. Is jaren geleden dat dit is gebeurd; geen goede generale. Hopelijk zaterdag beter.

Gisteren reed Marion een koers voor elite-vrouwen over 70 km. in het Belgische Kontich. Er stonden 60 rensters aan het vertrek, waaronder de Nieuw Zeelandse Sarah Ulmer (de renster die het wereldrecord op de achtervolging van Leontien Zijlaard-van Moorsel afsnoepte). Ondanks de sterk wisselvallige weersvooruitzichten was Marion toch maar naar Kontich gegaan; het zag er in Bavel immers redelijk uit! Mede door toedoen van Sarah Ulmer werd er vanuit het vertrek hard gekoerst. Sarah reed wat dom telkens bijna vanaf de kop weg, vaak gecounterd door Evy van Damme, die duidelijk het achterwiel van Sarah in de gaten hield. Ook Marion reed nog met een groepje weg (met oa. Karin de Krijger en twee van de gezusters Debboudt), doch ook deze uitval werd gecounterd door Ulmer. En dan begon de ellende: regen, wat heet, een plensbui van een uur. En hierdoor sterk dalende temperaturen…het werd koud op de fiets. Het vennijn ging uit de koers; iedereen reed wat bedachtzamer door de bochten; ondanks dat enkele valpartijen oa. van Heidi Vissenberg met een sleutelbeenbreuk tot gevolg. Desondanks reed in de finale Ilse Temmerman met Anja Nobus definitief weg. Anja won de koers. Met de regen werd Marion niet verwacht in de sprint van het peloton vanwege enkele gevaarlijke bochten in de laatste kilometers. Wat gebeurde? Marion wist zich door de wind en oa. via het wiel van Ulmer en van Damme op een “veilige manier” goed in stelling te brengen. Ze kwam kort uit de laatste bocht en reed naar de tiende plaats in de uitslag. De sprint van het peloton werd, net zoals in Zwevegem, gewonnen door Henrion.

Vandaag toog Marion naar het Noord-Hollandse Obdam waar een koers voor elite-vrouwen werd verreden over 60 km. op een mooi, doch snel asfalt-rondje. Hoewel er niet veel rensters werden verwacht, stonden toch 45 rensters aan de start waaronder talrijke goede coureurs, zoals oa. Leontien Zijlaard-van Moorsel. Er werd snel vertrokken en het tempo bleef voortdurend hoog. Na vele schermutselingen reed er tenslotte een kopgroep van vijf weg met hierin Leontien, Vera Koedooder, Arenda Grimbergen, Christine Mos en Sharon van Essen. Leontien, ondanks dat ze niet super zou zijn vanwege de gevolgen van het contact met de beruchte processie-rups, loste net als vorige week in Zwijndrecht de hele kopgroep. Vera Koedooder sneuvelde als laatste en kon hiermee de tweede plaats veilig stellen. In de finale reden nog 7 rensters weg uit het peloton, zodat het peloton moest sprinten voor de dertiende plaats. Deze sprint werd gewonnen door Monique Rotmensen die Marion klopte. Marion had niet de beste benen na de inspanning in het koude en regenachtige weer van gisteren, doch wist hiermee weer wel een prijsje te pakken tussen al die jonge meiden: veertiende. Leontien won ondanks het processie-rups-probleem met overmacht voor Vera Koedooder en Arenda Grimbergen.

Gisteren reed Marion in Zwijndrecht. Het aantal vertrekkers is af aan het nemen nu vele rensters na een zwaar voorseizoen met misschien wel teveel klassiekers blijkbaar aan wat rust toe zijn. Vrij snel reed Leontien Zijlaard-van Moorsel met nog drie andere rensters weg. Na nogmaals een versnelling reed ze deze eraf en dubbelde tenslotte het peloton. De drie eerdere medevluchters waren toen al teruggepakt door het peloton. Nogmaals reed Leontien van het al erg uitgedunde peloton weg, met daarin toch nog steeds Marion. Ontketend, en blijkbaar al aardig op weg naar de forme voor Athene, won Leontien op grandioze wijze. In de voorlaatste ronde reden Francis Linthorst en Pauline van Bennekom nog weg en reden in deze volgorde over de meet. Het restant van het peloton moest het met de overgebleven prijzen doen. Sissy van Alebeek won de spurt. Marion reed niet super (gisterenavond nog een late dienst gedraaid en het rondje met de slechte stenen en de harde wind dwars over het parcours waren alles bij elkaar wat aan de zware kant voor haar), doch wist nog de vijftiende prijs te pakken.
Vandaag reed ze in een koers voor elite-vrouwen over 85 km. in het Belgische Zwevegem. Er stonden 55 rensters aan de start en het rondje was 3,7 km. met enkele levensgevaarlijke punten. Na verschillende ontsnappingen reed er in twee fasen een groep weg van 7 rensters. Na krap half koers bleek dit de definitieve slag te zijn, mede door het afstoppingswerk van de Vlaanderen-ploeg. Later reden nog 7 rensters weg. Ondanks dat Marion enkele malen probeerde en flink meekoerste, moest ze haar prijs zien te pakken in het peloton. Dit lukte aardig, ondanks dat de finish levensgevaarlijk was. Ze wist als tweede te finishen in de spurt van het peloton en pakte aldus de 16e prijs. De Belgische Cindy Pieters wist solo te winnen. Anja Nobus won de sprint van het restant van de kopgroep voor Evy van Damme.

Vandaag reed Marion het Nederlands kampioenschap voor elite-vrouwen te Rotterdam, haar geboorteplaats. Er stonden 124 geselecteerde rensters aan de start voor een koers over de van Brienenoord- en de Erasmusbrug. Het werd een harde wedstrijd over 121 km. Eerst reed er een trio weg met Anouschka van der Zee, Angela Hillenga en Vera Koedooder. Later sloten oa. Leontien van Moorsel, Chantal Beltman en Arenda Grimberg aan, het werd een groep van 9. Deze groep nam 45 seconden, doch kon niet definitief wegrijden. In de finale kwam het peloton terug, doch Leontien en Chantal bleven buiten schot. In de laatste ronde reden ook nog Loes Markerink en Mirjam Melchers weg. Leontien werd voor de zoveelste maal kampioen, Chantal Beltman twee en Loes Markerink drie. Het restant van het peloton (nog 60 rensters) reed dus voor de vijfde plaats, waarvan de sprint gewonnen werd door Kirsten Wild. Marion had nog voldoende over, wist zich de hele laatste ronde op de eerste lijn te handhaven en trok nu eens niet terug (zoals ze normaal ook niet doet; na de val in Honselersdijk remde ze meestal als een van de eersten!). Ze werd knap 18e. Uiteraard was ze hiermee dik tevreden en ze ziet dit als een afronding van een in duigen gevallen voorseizoen.