Zoals eerder te lezen had en heeft Marion de intentie er nog een wielerjaartje aan vast te plakken. Zie eerdere berichten. De mits die zij hierbij altijd aangeeft is dat ze goed kan overwinteren en dat ze fit blijft….. Tot begin december ging het goed. De geplande training was te realiseren zonder verdere fysieke malheur. Kortom het ging lekker. Maar toen…. december begon met een pak sneeuw en was verder veel natter dan normaal. Daarna begon de winter vanaf begin januari pas echt. Regelmatig sneeuw met een lange nasleep van glad liggende wegen met ijzige koude afgewisseld met tussendoor veel regen. En dan te weten dat de winter tot begin april bleef duren. Gevolg is dat Marion slecht heeft overwinterd: te weinig op de weg kunnen trainen, geen trainingswedstrijden en te veel op de fietsergometer. 

Daarbij heeft Marion vanaf begin december ook last gekregen van allerlei kleine kwaaltjes in de gewrichten en op wisselende plaatsen. Mogelijk dat het “overgangsklachten” betreft. Mede daarom kon en kan ze niet trainen zoals ze gewend was en zou moeten in een goede voorbereiding op nog een nieuw seizoen.

Kortom, ze rijdt dan ook nog niet goed genoeg om een nieuwe start aan te kunnen. De geplande jaarlijkse trainingswedstrijden heeft ze door de forse koude laten schieten. Gevolg is dat ze meer en meer schrik krijgt om in te pikken in de wedstrijden. De andere meiden hebben geleidelijk het echte wedstrijdritme te pakken en Marion heeft het gevoel dat ze steeds meer achterop raakt. Ze is zoekende naar het geschikte moment, maar of dat nog komt is nog maar de vraag……

Zoals bijna elk jaar reed Marion haar laatste criterium van het jaar in het Duitse Kempen. Al voor de 54ste maal werd hier Rund um die Burg verreden op een rondje van 2,1 kilometer rond de oude burcht in het centrum van Kempen. Een rondje zonder bochten wat telkens weer goed is voor een hoog gemiddelde. De elitemannen rijden hier elk jaar een gemiddelde van tegen de vijftig kmpu……. Dit betekent wel dat er nauwelijks te ontsnappen is uit het peloton, noch solo, noch met een kopgroep. Buiten enkele geloste rensters reed men met de groep naar de meet na 46 km koers. De Duitse Janke won voor veelwinnares Hessling. Marion pakte, ondanks dat ze slechte benen had en niet goed reed, met de zesde plaats de kortste klassering van het jaar in een criterium voor elitevrouwen. Lees verder →

Zaterdag 8 september stond Marion aan de start van een tijdrit over 9,25 kilometer in Streefkerk. Heerlijk weer, over de dijk langs de Lek en door de polder, een tijdrit in een typische oud-Hollandse omgeving tussen de windmolens van de Alblasserwaard. Marion reed goed, ze won met een gemiddelde van 40,6 kmpu. Leuk om daar te rijden, de organisatie was ook erg blij met de komst van Marion…. Lees verder →

Marion werd tweede in de wereldbeker tijdrijden te Sankt Johann in Tirol, de Master Cycling Classic genaamd. Ze moest in 20 kilometer 25 seconden prijsgeven op de Amerikaanse Susan Shook. De Duitse Johanna Hamberger werd derde op 35 seconden van Bax, die een gemiddelde reed van 40,6 kmpu. Lees verder →

Marion startte de maand augustus goed. Ondanks het weer twijfelachtige weer, trok ze vijf augustus naar het Duitse Quadrath-Ichendorf voor een koers bij de elite-vrouwen op een voor haar bekend rondje: de eerste helft van het rondje omhoog en de tweede helft naar beneden met daarom een laatste bocht op volle snelheid en een sprint vals plat oplopend. Gelukkig bleef het droog. Vorig jaar wist ze daar ook een prijsje te pakken omdat het gepast selectief is. Dit jaar werd het vanuit het vertrek lastig. Enkele meiden van de Duitse nationale selectie maakten de koers vanuit het vertrek hard. Velen werden gelost en ook Marion moest flink aan de bak. Tenslotte bleef men met vijftien over. In de finale reed een trio weg. Zij steden voor de winst. Marion werd zevende in de sprint van de rest en pakte hiermee de tiende prijs. Veel meer moet er van haar niet meer verwacht worden: uitrijden en zo nu en dan een prijsje meepikken. Zie fotoboek. Lees verder →

Een week na Zwevegem reed Marion in het Belgische Kontich een koers over 85 km onder dreigende luchten. Het bleef droog, Marion reed zonder problemen de koers uit in het peloton en had toch een beetje geluk…… de koers was nog maar juist gedaan of de hemelsluizen gingen weer wijd open: een hoosbui! Lees verder →

Marion wilde er in een van haar laatste jaren nog iets van maken. Dat wordt steeds moeilijker. Na een te koude en te natte start van het seizoen, weersomstandigheden waarin Marion nog nooit goed heeft kunnen presteren, leek op het einde van de maand mei de kentering te komen: warm en droog weer. Meteen gingen de fietsprestaties omhoog, een kwestie van tijd en de betere uitslagen zouden weer wel komen. Helaas, ook in juni was het zeer triest gesteld met het weer: een veel te natte maand met voor Marion menige geplande koers die ze vanwege de regen moest laten schieten. Lees verder →

Zoals Marion al vele jaren weet….. als het weer koud en nat is, wil haar lijf niet presteren. Dat was vroeger al, nu is het nog niet anders. Dat wetende was het niet vreemd dat Marion niet goed presteerde. Je wijt dit aan het weer, maar begint toch te twijfelen of het oude lijf zich over begint te geven aan de kalenderleeftijd van 56 jaar. Gewoon besloten het normale trainingsprogramma af te blijven werken, geen noodsprongen gaan maken, het goede weer af te wachten en dit drie tot vier weken zijn werk te laten doen. Marion besloot dat wanneer ze niet meer gewenste niveau zou kunnen halen, ze een stapje terug zou doen. Lees verder →

Marion Bax

Uit liefde voor de sport

Rijan van Leest

In de jaren zeventig knechtte ze voor Keetie Hage, begin jaren tachtig nam ze afscheid van de wedstrijdsport en eind jaren negentig volgde haar comeback. Inmiddels is de 55-jarige Marion Bax uit Bavel de oudste Nederlandse wedstrijdrenster ooit. Ze blijft echter realistisch. “Ik houd er altijd rekening mee dat dit weleens mijn laatste seizoen kan zijn.”  Lees verder →

Een week na de trainingsstage in Calpe reed Marion een koers in het Duitse Uedem. Dit ging prima. Ze volgde probleemloos in het peloton, maar liet de massasprint, licht heuvelaf, vanwege het risico lopen. Ze werd eenentwintigste. Een week later reed ze bij de mannen van de BWF een koers op het Bredase Moleneind. Ondanks de hoge snelheid geen probleem. Ze finishte als vierde bij de vrouwen, welke deze dag talrijk vertegenwoordigd waren. De voor een dag later geplande koers van Waddinxveen, door Marion altijd gereden als trainingskoers voor de benodigde snelheid, heeft ze afgeschreven vanwege de regen/gladheid. Lees verder →