Het seizoen 2011 werd een topseizoen! Hoewel Marion had verwacht een stapje terug te moeten doen gezien haar leeftijd, was dit in het geheel niet nodig. De vooraf bepaalde doelstellingen werden ruimschoots gehaald. Meer dan dat zelfs. Marion probeerde al enkele jaren een tiende wereldtitel aan haar palmares toe te voegen. Door de komst van het UCI-WK naar Stavelot kreeg ze een extra kans daartoe. Dit jaar wist ze de kaap van de tien te ronden. Ze pakte eerst haar tiende wereldtitel (bij de WMCF) op het onderdeel tijdrijden te Sankt Johann in Tirol om vervolgens twee weken later haar elfde wereldtitel (bij de UCI) te pakken in het Belgische Stavelot. Dit ook in de tijdrit. Verdere resumé: net als vorig seizoen 40 wedstrijden gereden, waarvan 31 maal in de prijzen en 26 toptienklasseringen. Daarnaast werd ze weer tweede in het WK weg te Sankt Johann in Tirol, tweede op het NK tijdrijden te Texel en derde op het DK tijdrijden te Prinsenbeek. Ook reed Marion naar winst in de tijdritten van Almere, Bleiswijk en Noordeloos, evenals de koppeltijdritten van Nijeveen en Puttershoek, respectievelijk met Ad van Broekhoven en Johan Gommers. Ook de verschillende toptienklasseringen bij de elite-vrouwen maakte dat Marion met heel veel voldoening terug kan kijken op het afgelopen seizoen.

Stoppen of doorgaan? Marion steekt hierin geen energie meer. Ze probeert te overwinteren zoals ze dit al jaren (met succes) doet. Ze hoopt hierbij op niet te veel sneeuw, pakt in komend voorjaar een trainingsstage rond het Spaanse Calpe (Costa Blanca), rijdt de trainingskoersen bij de BWF op het Bredase Moleneind en start vervolgens in de gemakkelijkere wegkoersen voor vrouwen. Dan zal blijken of ze het benodigde niveau nog haalt. Normaliter zal dit geen probleem zijn. Geeft haar lichaam aan dat het niet meer lukt, dan is dat het signaal een en ander eens te overwegen.

Laten we maar uitgaan, onder normale omstandigheden, van een nieuw seizoen 2012.

De zaterdag na Stavelot, stond Marion aan de start van het criterium voor elite-vrouwen te Uden. Het was een criterium over 80 kilometer, wat zou finishen in het donker gezien de late start om18.00 start. Een mooi rondje, veel premies, gelukkig droog weer tot het einde (Buienradar had het gelukkig bij het rechte eind ondanks diverse, andere slechte voorspellingen). De koers stond bol van de schermutselingen, verschillende rensters moesten de rol lossen, tenslotte reden twee rensters definitief weg, een renster tussen de kop en het peloton, met daarin Marion. Het peloton spurtte af in het donker en Marion mocht de veertiende prijs mee naar huis nemen.

Een week later, zondag 25-09, reed Marion in Duitsland en wel in hartje centrum van Keulen. Het was een criterium voor elite-vrouwen op een snel rondje onder prima nazomerse omstandigheden. Door de hoge snelheid werd menig renster gelost. Tenslotte moest het restant van het peloton, na de nodige schermutselingen, sprinten voor de overwinning. Marion wist zich goed te positioneren. De voorlaatste bocht stuurde ze onderdoor en kon zo als vijfde de laatste bocht inrijden om vervolgens de sprint vol aan te gaan op deze korte aankomst. Aldus wist ze de goede positie te behouden en werd dus netjes vijfde. Zie foto.

De week daarop, zondag 2-10, reed Marion wederom in Duitsland en wel in Kempen voor het bekende criterium Rund um den Burg. Een criterium over een rondje met slechts een bocht rond de oude burcht. In de burcht een oud gerestaureerd centrum met restaurantjes en terassen. Erg gezellig! Maar dat is voor na de koers! De elite-vrouwen reden samen met de junioren een koers over 46,5 km. De vrouwen moesten twee ronden eerder afsprinten. Je zou zeggen dat de junioren het op dit erg snelle rondje wel uit elkaar zouden rijden… nee dus. De vrouwen bleven volgen en dicteerden mede de koers. Een massasprint was onvermijdelijk. Marion kwam bij een wegversmalling juist voor de laatste bocht niet helemaal gunstig uit, maar wist dit deels te herstellen en toch nog als achtste te finishen. Het wedstrijdgemiddelde bedroeg 42,5 kmpu. Zie foto.

Vandaag was dan het seizoenslot in Puttershoek waar een mixed koppeltijdrit over 21 kilometer werd verreden. Marion reed voor het eerst met Johan Gommers uit Wernhout. Helaas had Johan een erg drukke werkweek achter de rug, waardoor hij niet zijn normale niveau kon halen. Marion wist dat dit er mogelijk in zat, maakte de keuze met Johan te rijden, beiden konden het goed vinden en het ging toch nog gewoon goed. Marion en Johan wisten de winst in de koppeltijdrit naar zich toe te trekken, maar zouden met een fitte Johan een nog beter gemiddelde gerealiseerd hebben, een gemiddelde dat mede door het natte wegdek en de harde wind enigszins gedrukt werd. Ze pakten de winst, konden terugkijken op een goede tijdrit en smeedden achteraf al plannen voor volgend jaar…… Het is alles bij elkaar een erg goed en sterk seizoeneinde geworden!! Zie fotos. Uitslagen:

Keulen:

1 Gina HAATZ 2 Kathrin HAMMES3 Jana SCHEMMER 4 Maren SOSTMANN 5 Marion BAX (NED)6 Tamara SIEBERT 7 Alexandra JANKE 8 Anika WERHEIT 9 Sabrina HUCKS 10 Yvonne KILIAN 11 Lena STEGGER 12 Sarah CRAMOYSAM (GBR)13 Nadine JöRRES 14 Britt JANSEN (NED) 15 Christiane STEFANIC

Kempen:

1. Melanie Hessling2. Simona Janke3. Jana Schlemmer4. Lena Stegger5. Lisa Carolin Happke6. Anna Bianca Schnitzmeier7. Sofie van Horik (NED)8. Marion Bax (NED)9. Tamara Siebert (DEN)10. Linda Ringlever (NED)11. Moniek Tenniglo (NED)12. Christina Koep13. Dorothee Janke14. Sarah Cramoysan (GBR)15. Maren Sostmann16. Alexandra Janke17. Hannah Scheffer18. Christiane Stefanic19. Birte Schumann

Uitslag Puttershoek: 1. Marion Bax / Johan Gommers, 23.13 inclusief bonificatie, 2. Anneke Lubeek / Thomas van Roon, 25.45, 3. Joukje Braam / Remco van der Wegen, 28.45, 4. Daphne van Asten / Remco Peters, 32.08, 5. Louise Cornelis / Henk Vermaas, 32.56, 6. Jizka Helder / Wim Lokers, 34.40, 7. Leontine Gouwman / Marco van Geffen, 35.09

Uitslag Uden: 1. Lotte van Hoek 2. Henriette Woering 3. Sandra van Veghel 4. Claudia Koster 5. Damphny van den Brand 6. Inge Klep 7. Sophie de Boer 8. Hester Wagenaar 9. Ymke Stegink 10. Sofie van Horik 11. Carleen Baas 12. Britt Jansen 13. Ingeborg Bremmers 14. Marion Bax 15. Santiari Kusuma 16. Esmee Janssen 17.  Milou Meeuse 18. Anneke Lubeek 19. Yukiyo Hori 20. Sarah Cramayson

Marion had weer de moraal om er tot het laatst voor te gaan. Net zoals zij elk jaar de moraal tot en met oktober weet te behouden. Bovendien hoe langer je doorkoerst, hoe korter de winter is. Met een goede conditie en veel moraal door recent gereden goede uitslagen wordt het overwinteren alleen maar gemakkelijker. Hopelijk gaat dat lukken!

Twee weken nadat Marion Bax uit Bavel in het Oostenrijkse Sankt Johann in Tirol de wereldtitel tijdrijden pakte bij de WMCF, wist ze vandaag in het Belgische Stavelot bij de UCI eveneens de wereldtitel tijdrijden te veroveren. Het was de door haar felbegeerde tiende officiële UCI-wereldtitel. De omstandigheden en het parcours waren niet bepaald een kolfje naar de hand van Bax: twee klimmetjes van 2,5 kilometer, de laatste anderhalve kilometer over slechte kasseien, koud en regenachtig weer. Weersomstandigheden die het in de afdalingen en op de kasseien zeer gevaarlijk maakten. Toch wist zij in de 19,8 kilometer lange tijdrit de Australische Jenny Sammons met 37 seconden en de Nederlandse Matti Valks met 48 seconden te kloppen. De felbegeerde tiende wereldtitel was binnen. Een heerlijk gevoel.

Zo goed als het gevoel was na de tijdrit, zo slecht was het na de wegkoers. De wegkoers werd immers een ander verhaal. Marion wist dat het lastig zou worden op een parcours wat voor haar als niet-klimmer eigenlijk ondoenlijk is. Met een koers over 107 kilometer met de Rosier, de Haute Levee, de Stockeu, tweemaal de Wanne, de Ancienne Barriere en de Brume Sud is dat voor velen wel erg veel van het goede. Maar toch maar geprobeerd, je weet nooit.

In Stavelot aangekomen bleek de koers gereduceerd te zijn tot 70 kilometer en een aantal klimmen minder. Maar het bleef een lastige klus.

Marion weet in de groep de voet van de tweede klim, de Brume Sud, te bereiken, die erg stijl is. Velen zijn dan al gelost. Marion rijdt in haar categorie in derde positie en is al bijna zeker van de bronzen medaille. Immers, er volgt een afdaling (specialiteit van Marion), een vlak stuk van 15 kilometer naar Grand Halleux en vervolgens de Wanne net voor de finish. Marion zou zo goed als zeker met de groep, met daarin twee van haar concurrentes, aan de voet van de Wanne gekomen zijn. Niet dat dit veel meer opgeleverd zou hebben dan brons, maar dat is voor haar op dit parcours het hoogst haalbare.

Zoals verwacht wordt ze op deze tweede klim, de Brume Sud, gelost. Ze rijdt daar evenwel al vier minuten voor de Amerikaanse Vanessa Cooney. Ze ziet de eersten uit haar categorie nog voor zich uit rijden (twee minuten op de klim).

Wat gebeurd er dan? De ambulance passeert haar samen met de politie en deze meldt haar “elimine”. Ze werd dus uit koers genomen door de politie. Voor de veiligheid is onzin, daar de mannen nog rondreden en de vrouwen over het hele parcours rondreden, waarvan de meesten achter haar. Mentaal geknakt, mede door de afgelopen drukke weken, rijdt ze dan maar direct van Trois Ponts naar Stavelot. Wat doen eerder gelosten en "uit koers gehaalden" (zij reden immers achter haar)? Zij, waaronder Vanessa Cooney, rijden, waarschijnlijk de weg niet kennende, naar Grand Halleux, doen de Wanne, rijden over de finish en worden gewoon in de uitslag opgenomen! Staat gewoon Vanessa Cooney met Marion’s bronzen medaille op het podium. Belachelijk! Schande! Een wereldkampioenschap onwaardig!

Een wrang afscheid van het internationale podium! Zie fotoboek.

Vandaag werd Marion tweede in het Nederlands kampioenschap tijdrijden voor amateur-vrouwen/Masters te Texel. Het kampioenschap werd weer verreden op de Waddenzeedijk van Oudeschild naar de Cocksdorp en terug. De tijdrit ging over 28 kilometer, heen deels windaf, terug vol wind op, windkracht 4. Marion werd vorige jaar tweede achter Janny Kleinjan. Daarom, omgekeerde startvolgorde, startte Kleinjan achter Marion en betekende ze een prima richtpunt voor Kleinjan. Marion verloor 1.01 op winnares Kleinjan, maar pakte 2.32 minuten op nummer drie Matti Valks. Marion had voor de 28 kilometer 42.23 nodig wat een gemiddelde betekent van 40. 35 kmpu. 

Afgelopen week toog Marion weer naar Sankt Johann in Tirol, de plaats waar ze al vaak succesvol is geweest en waar ze weer van plan was goed te presteren. Ze had zich aangemeld voor het WK tijdrijden en het WK wegrit, zoals op de site van de organisatie vermeld stond. De wedstrijden stonden als zodanig vemeld, evenals dat ze onder auspicien van de UCI zouden vallen. Daar aangekomen blijkt dat het WK onder auspicien blijkt te vallen van de WMCF, de nieuwe Masterbond van de UCI. Een afsplitsing, zo blijkt, ontstaan door een zakelijk geschil tussen de UCI en de wedstrijdorganistie. Marion was erg verveeld met dit feit, enerzijds omdat naar buiten werd gecommuniceerd dat het het een UCI-kampioenschap betrof, anderzijds omdat Marion daar een door haar "felbegeerde" tiende officiele UCI-wereldtitel wilde pakken. Nee dus. Ze liet zich evenwel niet van de wijs brengen en probeerde te scoren wat in haar mogelijkheden lag. Dit lukte nog uitstekend ook!

Woensdag de tijdrit over 20 km op het voor haar inmiddels zeer bekende en zeer goed liggende parcours. Ze wist te winnen in 29 minuten en 31 seconden, enkele seconden trager dan vorig jaar, maar nog wel goed voor een gemiddelde van 41 kmpu. Iets trager? Door het jaartje ouder of door de tropische temperaturen van 34 graden? Tweede werd Maria Zander uit Duitsland en derde Vida Ursic uit Slovenie.

Vrijdag stond dan de wegrit op het programma met net na de start de voor Marion telkens weer fatale klim. De koers werd onder tropische hitte verreden, 35 graden Celsius! Ook nu weer werd Marion op de klim gelost en verloor ze een kleine minuut. Er waren acht rensters gevlogen en Marion had er 6 aan het wiel waarvan de meesten niet over konden nemen. Marion weet in die situatie niet te moeten dralen en zelf maar het meeste werk te doen zodat het niet stilvalt in de groep. Met Marion voor 90 % op kop sloot men na 5 kilometer weer aan. Het bleek erg demoraliserend te werken voor de eerdere kopgroep waardoor het tempo hierna erg vaak stilviel met Marion daarbij voortdurend in het wiel. De sprint moest de nieuwe wereldkampioen aanwijzen en was erg chaotisch. De Engelse Plant ging links aan, Marion rechts, Marion werd geklopt met een wiellengte verschil. Ann Plant uit Groot Brittannie eerste, Marion tweede en Petra Kluender uit Duitsland derde. Zie fotoboek.

Zaterdag naar huis, zondag naar Stavelot waar 9 september het officiele WK tijdrijden onder auspicien van de UCI wordt verreden. Marion wil het tijdritparcours eens goed gaan bekijken. Het is recentelijk door Erwin Vervecken herlegd. Het wegparcours kent Marion al en is voor haar als niet klimmer eigelijk geheel ongeschikt. Of ze de wegrit rijdt is hoogst onwaarschijnlijk.

Vanavond had Marion de tijdrit van Noordeloos op haar programma staan, een tijdrit van 21,3 kilometer op een erg mooi rondje door de polder op goede rustige wegen bij ideale weersomstandigeheden voor een tijdrit. Vanaf het begin had Marion het goede gevoel in de benen en had ze het gevoel een goede tijd te gaan realiseren. Dit klopte. Ze won met een gemiddelde van 40,5 kmpu. Tweede werd Henriette Woering en derde Tessa van Nieuwpoort. Achteraf sprak ze de hoop uit volgende week in het Oostenrijkse Sankt Johann in Tirol tijdens het WK tijdrijden net zulke goede benen te hebben….. Dan komt opnieuw het podium in zicht.

Een week later volgt het NK tijdrijden op het eiland Texel en weer een week later het WK tijdrijden van de UCI in het Belgische Stavelot, waarvoor Marion zich geselecteerd heeft. Of zij hier start is afhankelijk hoe het parcours er uit komt te zien. Het huidige parcours is niet echt op haar lijf geschreven, zeg maar niet geschikt voor een tijdrit. Marion voelt zich hier niet echt goed bij. Mede door haar inbreng is de technische man van de organisatie, ex-crosser Erwin Vervecken, naar een alternatief gaan zoeken, welke hij gevonden lijkt te hebben. De politie gaat al akkoord, nu het college van Stavelot nog!

Gisteren naar Paasloo voor een individuele en koppeltijdrit, ditmaal tussen de mannen als gemixed koppel met maatje Ad van Broekhoven. Eerst vertrok men beiden in de individuele tijdrit en werd men beiden vijfde in zijn eigen categorie. Marion reed ditmaal wel goed en de vijfde plaats was met name te danken aan het sterke deelnemersveld. Daarna dan de koppeltijdrit. Ad was niet lekker en kon niet zoals normaal de motor van het duo zijn. Daarbij kwam dat het begon te regenen en men een aantal bochten op reserve moest nemen. Men werd achtste in het veld van mannenkoppels en finishte als tweede mixedkoppel. Jammer dat Ad niet fit was. Toch een geslaagde dag. Uitslag individuele tijdrit:

1 Rixt Meijer 00:17:38,202 Janneke Kanis 00:17:41,303 Janny Kleinjan 00:17:49,164 Larissa Drysdale 00:18:06,055 Marion Bax 00:18:30,126 Suzanne van Gelder 00:18:31,207 Gerda Brouwer 00:19:18,168 Hennie Venema 00:19:18,739 Margriet Engelsma 00:19:29,3410 Marion Gerssen 00:19:30,6711 Tiny Breimer 00:19:32,0412 Miriam Lassche 00:19:35,62 13 Jeannette Schram 00:19:43,0114 Janette de Groot-Bron 00:19:44,55 15 Bettina Steenhuis 00:20:11,33

Uitslag koppeltijdrit:

Vandaag weer eens naar Duitsland voor een criterium te Quadrath-Ichendorf. Een rondje van 1,4 km op goed lopend asfalt met de ene helft omhoog, de andere helft naar beneden. Omhoog? Naar beneden? Niet echt klimmen, maar het was toch aanzienlijk meer dan vals plat. 40 rensters aan de start die er vanaf de start vol in vlogen. Gevolg meteen veel gelosten. Marion kwam niet in de problemen, maar moest met de tijdritten van gisteren in de benen toch ook flink aan de bak. Tijd om los te rijden kreeg ze niet. Na vele schermutselingen werd de koers toch beslist in een massasprint. Helaas was er wat onduidelijkheid wanneer de aankomst was. De jury goochelde met het rondebord. Het peloton sprintte af, Marion werd keurig zesde. Nee, dus….. Men moest nog een ronde omdat er niet gebeld zou zijn….. Een tweede sprint was er voor Marion te veel aan. Nu werd ze twaalfde. De uitslag:

Afgelopen zaterdag weer eens naar Nijeveen geweest voor zowel een individuele als een koppeltijdrit op een rondje door het buitengebied op mooie rustige wegen. Prima organisatie ook. Marion reed niet goed, haalde niet het normale gemiddelde en werd daardoor vierde in de individuele tijdrit. Deze tijdrit ging over 22 kilometer. Gezien de uitslag was dit gewoon niet goed genoeg. Mogelijk dat de door Marianne Vos hard gemaakte koers in de Acht van Chaam nog niet geheel verteerd was door Marion en ze nog niet ver genoeg hersteld was om weer een forse inspanning te leveren. Zie fotoboek. Uitslag individuele tijdrit:

In de mixed koppeltijdrit, over 33,5 kilometer, wist haar trainingsmaat en koppelgenoot Ad van Broekhoven uit Zundert veel te compenseren, waardoor men alsnog die dag naar het hoogste schavot wist te rijden met een gemiddelde van 41,4 kmpu: eerste! Uitslag koppeltijdrit:

Vandaag stond dan het criterium van het Belgische Kapellen op de agenda, een criterium georganiseerd door vriend Hugo van Gastel. Een snel rondje van 2 kilometer met vijftig rensters aan de start. Halfkoers reed er een kopgroep weg van drie rensters. Wat men ook probeerde, het groepje werd niet teruggepakt en kon sprinten voor de winst. Nederlandse Baukje Doedee pakte de overwinning. Het peloton sprintte voor de overige prijzen. Marion wist goed uit de laatste bocht te komen en kon zo doortrekken naar een tiende stek in de sprint. Hiermee kon ze de dertiende prijs mee naar huis nemen. Best wel netjes. 

Vorige week zondag  reed Marion het afwachtingscriterium voor vrouwen te Bladel. Mooie ronde, lekker weer, leuk veld. Vanuit het vertrek reed er een duo weg, snel 45 seconden. Later gevolgd door weer een duo. Beide duo's kwamen bij elkaar. De voorsprong liep op naar 1.45 seconden. Slag gevallen zou je dan denken. Toch niet. Het peloton bundelde de krachten en kwam terug tot op enkele meters. Winande Spoor won de koers. Het peloton sprintte dus voor plek vijf. Marion pakte de elfde prijs.

Afgelopen zaterdag reed ze in het Belgische Steenokkerzeel, welke koers in een massasprint werd beslist. Marion mengde zich niet echt in het gevecht en werd 36ste van de 85 vertrokken rensters.

Vanavond stond ze aan de start van de tijdrit van Maasdijk, de derde tijdrit in de Zuid-Hollandse-tijdritcompetitie. Goede omstandigheden, mooi rondje langs de Nieuwe Waterweg met keren op de Waterkering en goede benen. Marion werd tweede achter de talentvolle Henriëtte Woering en voor Matti Valks. Met deze tweede plaats behoudt ze de leiding in de competitie. Foto's volgen. Uitslag Bladel:

Afgelopen woensdagavond reed Marion in een tijdrit over 17,5 kilometer te Bleiswijk, meetellend voor de Zuid-Hollandse tijdritcompetitie. Mooi rondje, goede weg, prima accomodatie, goed weer met matige wind. Kortom, perfect! Marion reed naar winst voor Matti Valks en pakte hiermee de leiding in de tijdritcompetitie. Een goede generale voor het EK in Tsjechië? Marion heeft rond die tijd ook prive-verplichtingen en weet nog niet of ze naar Tsjechië afreist. Reist ze af dan is het alleen voor de tijdrit.

Vandaag stond ze aan de start van het vrouwen-criterium van het Duitse Keulen-Mülheim, een rondje van 1,2 kilometer in het hartje centrum. De koers van 50 kilometer werd even geplaagd door een regenbui, maar dit had verder geen consequenties. Ondanks dat er menige poging werd gedaan een kopgroep te forceren, eindigde de koers in een massasprint. Marion wist hierin de tiende plaats te veroveren. Tiende… netjes. Foto's in het fotoboek. 

Wel is Marion er aan uit wat te doen met het EK in Tsjechië. Ze gaat niet. 1050 kilometer heen en 1050 kilometer terug voor een tijdrit van 20 kilometer vindt ze te veel van het goede. Bovendien trouwt juist dan de dochter van haar beste vriendin en ze vindt dat ze hier aanwezig moet zijn. Dus geen Tjsechië!

Uitslag Keulen-Mühlheim:

1 Melanie Hessling2 Gina Haatz3 Jana Schemmer4 Simona Janke5 Alexandra Janke6 Daniela Kunze7 Suzie Godart, Luxemburg8 Lise Muller, Zwitserland9 Tamara Siebert, Denemarken 10 Marion Bax, Nederland11 Beate Zschorlich12 Lena Stegger13 Dorothee Janke14 Maren Sostmann15 Birte Schumann16 Trixy Godart, Luxemburg17 Francis Cernyi18 Sarah Cramoysan, Groot-Brittannië19 Anika Werheit20 Elena Bleker