Een dag nadat Marion gisteren haar tweede trainingsrit op het Bredase Moleneind wist te winnen en knap zeventiende werd tussen de zestig mannen, werd vanavond de Algemene Ledenvergadering van wielervereniging Breda-Knooppunt gehouden. (Deze naam werd overigens in deze vergadering gewijzigd in de oude naam “wielervereniging Breda”) Ondanks dat er voor Marion enkele belangrijke punten op de agenda stonden, moest ze zich helaas afmelden. Reden was dat ze gevraagd werd een zieke collega in de avonddienst, op de intensive care van het Amphia-ziekenhuis te Breda, te vervangen. Achteraf dubbel jammer, omdat ze op deze vergadering door de leden werd benoemd tot erelid van deze vereniging. Dit vanwege de vele nationale, Europese en wereldtitels en medailles welke Marion de afgelopen tien jaar wist te behalen. Marion was al lid van verdienste van deze club; een lidmaatschap welke nu is omgezet in een erelidmaatschap. Dat dit door haar erg op prijs gesteld werd, mag duidelijk zijn.
Op dezelfde vergadering werd voormalig penningmeester Jan Rennings (enkele weken geleden overleden) postuum ook het erelidmaatschap verstrekt. Voormalig voorzitter Sjaak Sprado werd benoemd tot lid van verdienste.

Een mooie opsteker in de aanloop naar het nieuwe seizoen voor Marion is, dat zich op de valreep een nieuwe sponsor aanbood. Voor het komende seizoen voorziet de Tsjechische bandenfabriek TUFO Marion van banden en tubes voor weg, tijdrit en piste! Ze reed al op deze tubes bij de tijdrit en op de piste, doch nu bood TUFO het gewenste materiaal aan. Zie links-sectie.

Vandaag is Marion de voorbereiding op het nieuwe seizoen pas echt begonnen na het vele duurwerk wat ze afgelopen winter heeft gedaan. Dit ondanks het feit dat de in het Belgische Houtvenne opgelopen blessure nog niet helemaal hersteld is en dit verder moet verbeteren wil ze echt weer aan het vertrek van een wedstrijd staan.
Vanmorgen stond ze aan het vertrek van de eerste wedstrijd van de door de Brabantse Wieler Federatie georganiseerde trainingswedstrijden op het Bredase Moleneind. De vrouwen rijden dan mee bij de veteranen 50-plus. Een snel en niet te lastig rondje, goed voor de snelheid, goed voor het ritme, mooi om je op een spelende wijs naar wedstrijdniveau te tillen. Hoewel Marion op voorhand aan had gegeven zich niet ten koste van alles in de groepssprint te mengen, wist ze toch als eerste van de vrouwen over de streep te komen en daarmee haar “eerste overwinning” van het jaar te pakken. Gezien het blessureleed wel een opstekertje.
Deze wedstrijden blijft ze rijden tot half maart, eventueel op zaterdag eens naar de Mol te Dordrecht, om dan nog enkele BWF-wedstrijden te rijden. Begin april vertrekt ze dan nog voor een trainingsstage / vakantie van een ruime week naar het Spaanse Calpe om vervolgens het echte seizoen te starten in de vrouwen-B-wedstrijden en de wedstrijden in België.

Waar richt Marion zich dit jaar op?

Om te beginnen wil ze net als vorig jaar een goede tijdritreeks wegzetten, oa. in de Zuid-Hollandse-tijdritcompetitie en, als het mogelijk is, in enkele Belgische tijdritten. Dit in voorbereiding op de tijdritten welke verreden worden op het EK en WK voor Masters, welke kampioenschappen respectievelijk eind juni en eind augustus verreden worden in het Tsjechische Zdar nad Sazovou en het Oostenrijkse Sankt Johann in Tirol.
Daarnaast rijdt ze mogelijk het EK voor Masters op de baan van Manchester, die eind juli op de kalender staat.
Tenslotte wordt van 11 t/m 14 september in het Belgische Limburg het WK medici/paramedici verreden. Past in die periode precies in het wedstrijdschema.

Al bij al een heel programma. Eerst de voorbereiding op het seizoen en volledig herstel verder afwachten.

Gisteren ben ik teruggekeerd van een verblijf op Tenerife. Ik ben van maandag 3 t/m vrijdag 14 december daar geweest. Uiteraard als vakantie. Om de miserie van de afgelopen periode eens wat naar de achtergrond te schuiven.
Maar ook om te trainen. Trainen bij mooi weer en in een bergachtige omgeving. En daar is Tenerife uitermate geschikt voor. Gemiddeld was het er 22 tot 25 graden, stralend tot licht bewolkt met alleen op de voorlaatste dag een regenbui van enkele uren. Aan het weer lag het dus niet. En wat betreft het bergop trainen (dit ter verbetering van het ingeleverde vermogen) zit het hier ook wel goed. Je moet goed de weg weten wil je enigszins “vlak” kunnen fietsen. Zelfs dan nog moet je spreken over de zwaarte van Zuid-Limburg. Over het algemeen kun je zeggen dat je meteen bij vertrek, vanaf je hotel/appartement, de vulkaan Teide oprijdt (de hoogste berg van Spanje met zijn 3600 meter, zie fotoboek) om vervolgens louter af te dalen naar je verblijfplaats. Ik begon de ochtend meestal met een klim van gemiddeld ongeveer 20 kilometer met een gemiddeld stijgingspercentage van 7 % . Ben je gelijk goed wakker en heb je dat gehad.
Van de tien dagen daar hebben we acht dagen getraind. Ongeveer drie uur per dag, in de ochtend. Daarna douchen en naar het zwembad, rusten en lezen. Heerlijk. Om vervolgens ’s avonds uit eten te gaan. Met een fles wijn op tafel. “Je mag toch ook wel eens wat hebben”! Elke avond weer een ander restaurant, waaronder enkelen met een Canarische keuken. Was om vol te houden.
Tussendoor heeft Hans elke dag het litteken op mijn onderbeen intensief behandeld middels bindweefselmassage/-technieken (goed pijnlijk!) en ik moet zeggen dat ik de laatste twee weken best vorderingen heb gemaakt. De pees is losser, het litteken trekt minder, de voet komt weer bijna haaks tov. mijn onderbeen en het lopen, mits niet te lang en geconcentreerd, gaat een stuk beter. Voor een leek zal er, mijn lopen aanschouwend, weinig afwijkend te zien zijn. Er is weer meer hoop het zonder een tweede operatie tot een goed einde te brengen.

Kortom, de vakantie/trainingsstage was erg geslaagd en voor herhaling vatbaar. Misschien dat we de volgende “donkere dagen voor Kerst” weer maar eens deze kant opgaan. Inclusief het verblijf, appartementen Tenerife Sur, welke niet super luxe zijn, maar waar men wel meedenkt en waarvan de ligging als uitvalsbasis perfect is.

Nu rustig het gebruikelijke winterschema weer oppakken.

Het gaat weer beter met Hans. Ondanks de zware val en de forse letsels, heeft hij toch na 4 dagen het ziekenhuis kunnen verlaten. Hij is wonderbaarlijk snel van de grootste pijn en ellende verlost, hoewel hij nog veel tijd nodig zal hebben voor zijn totale herstel. Voor Marion net weer die rust, letterlijk en figuurlijk, om zich weer met de koers bezig te houden. Vandaag stond ze dan ook aan de start van de koers voor elite-vrouwen van het West-Vlaamse Handzame. Koersen in een streek waar koersen nog status heeft, waar mensen geinteresseerd zijn in de koers en renners gerespecteerd worden. Altijd weer heerlijk om daar te zijn.
Het was een koers over tachtig kilometer in goede weersomstandigheden en op een mooi parcours. Het verloop is snel verteld. Snel reden zes rensters weg, welke gingen strijden om de overwinning. Hoewel iedereen rekende op de rappe Henrion, reed in de finale de Zweedse Johansson weg om te winnen. Het peloton sprintte voor de negende plaats omdat er in de voorlaatste ronde ook nog een duo wegreed. Marion werd zesde in de sprint en daardoor netjes veertiende in de totaaluitslag. Foto’s Luc Blouwe.

Twee dagen later toog Marion dan naar Houtvenne voor een koers over 80 kilometer op een snel rondje met snelle omstandigheden. Vijfenveertig rensters aan de start. Marion koerste lekker van voor mee, maar een ontsnapping kwam niet tot stand. Dan maar een massasprint. Marion zat goed van voor, weer goed voor een prijs. Maar dan! Annick van Leuven valt, de groep gaat van schrik om, en een massale valpartij als gevolg. Zie foto van Bert Spits in het fotoboek. Marion valt over van Leuven, maar de schade lijkt mee te vallen, ware het niet dat blijkbaar (waarschijnlijk) een tandwiel over Marion’s onderbeen heeft geritst en een diepe vleeswond heeft veroorzaakt. In het ziekenhuis van Herentals sloot men een open-beenbreuk uit, maar constateerde men dat twee spieren doorgesneden waren: de tibialis anterior om de voet te heffen en de extensor digitorum om de tenen te strekken. Operatief werden deze pezen gehecht door orthopeed Stefaan Verfaillie. Marion kreeg een achterspalk en moet, na ziekenhuisontslag, 4-6 weken hiermee blijven lopen om de gehechte spieren niet los te trekken. In ieder geval een abrupt einde van het seizoen, waarin zij meer en meer op gang kwam, meer en meer prijzen wist te pakken (augustus en september zijn altijd haar maanden) en welk seizoen zij helemaal af wilde maken (zoals elk jaar) middels alle Belgische en nog enkele Duitse koersen. Heel erg jammer, zeker voor iemand wiens passie wielrennen en koersen is. Ook een voortzetting volgend jaar lijkt hiermee op losse schroeven te komen staan, hoewel je bij Marion nooit weet. In ieder geval had ze gepland op een lager niveau te gaan acteren, de vrouwen-B in combinatie met de gemakkelijkere koersen in Belgie en Duitsland. Voorlopig afwachten maar.

Dagboek:
15-09: val om 17.30, transfer naar ziekenhuis te Herentals, röntgenfoto’s gemaakt om een open-beenbreuk uit te sluiten gevolgd door een operatieve hechting van beide spieren/pezen om circa 20.00. Met achterspalk en pijnstillers de nacht wat doorgesukkeld. Geluk bij een ongeluk was dat Marion zeer adequaat opgevangen werd in het AZ Sint Elisabethziekenhuis door orthopeed Stefaan Verfaillie uit de orthopedenmaatschap van de onder topsporters zeer bekende dokter Claes. Verfaillie is gespecialiseerd in de voet- en enkel-regio, alsmede carpaaltunnels en handen. Kortom, een chirurg van de enkelregio die bekend is met pezen (vanwege de carpaaltunnels en handen). Bij een dergelijk chirurg moest Marion’s letsel wel in goede handen zijn.

16-09: na controle door de orthopeed met pijnstilling en antistolling met ontslag, naar huis waar het toneelstuk “de blinde helpt de lamme” startte. Over tien dagen op controle in mijn eigen ziekenhuis.

17-09: een dag van een nieuwe start. Met opgetrokken been met krukken leren lopen, op een karretje door het huis rijden, proberen wat activiteiten op te pakken, het been voor het eerst uitgepakt en de wond verzorgd (“hoe ziet de wond eruit?”, “zit er geen infectie aan te komen?”, “wordt het geen erg lelijk litteken?”, “geen trombose in de maak?”), de eerste heel lichte oefeningen gedaan (“de tenen en de voet lichtjes actief optrekken om de gehechte structuren lichtjes te belasten”), afspraken gemaakt met orthopeed Joosten voor policontrole (een kundige orthopeed die als fanatiek loper zich erg goed kan inleven in wat er op dit soort momenten in een sporter omgaat), medicijnen besteld, een film bekeken en de geweldige stroom van mails en telefoontjes (deels) beantwoord. (wat geeft dit een heerlijke en noodzakelijke steun!!!) Kortom, voor mijn gevoel wat aangetutterd, maar toch flink bezig geweest.

18-09: weinig verandering, hoewel de pijn gelukkig wat afneemt, waardoor de tenen en de voet weer wat meer gaan bewegen. Ben nog wat ongedurig als ik hier zo op de bank lig terwijl het buiten perfect trainingsweer is. Hoewel ik probeer te berusten in de situatie, blijft het nog even stevig balen.

19-09: rustig blijven, rust en de tijd nemen en de tijd maar uitliggen/uitzitten. Nog veel aanloop en telefoontjes gehad. De temperatuur was nog normaal, de wond leek rustig, de pijn was minder. Hopelijk blijft het zo gaan.

20-09: een beetje van hetzelfde, vervelen en balen. Kreeg vandaag per post het operatieverslag van dokter Stefaan Verfaillie uit Herentals. Beleid van hem zou zijn, na tien dagen spalk, nog 3 weken loopgips, waarna de revalidatie kon starten. Is korter dan hij zaterdag had gezegd. Hij had het toen over 4-6 weken gips. Als dat eens zou kunnen! Maar dan moet er geen ontsteking ontstaan. Blijven hopen.

22-09: prima koersweer. Vandaag was de koers van het Belgische Kieldrecht gepland, een koers waar ik altijd nog een prijs heb weten te pakken en waar we altijd met een aantal Belgische koersvrienden een pintje blijven drinken. Nu noodgedwongen op de bank liggen doet dubbel pijn. De berusting is er nog niet echt. Wel al summiere plannen gemaakt hoe de “overwintering” in te vullen voor een mogelijke doorstart. Er moeten immers wat extra activiteiten ingepland worden om het huidige krachtsverlies te compenseren. Maar dan moet het been wel rustig blijven, waar het beetje bij beetje op begint te lijken: de temperatuur daalt en de “gloeiende plek” rond de wond neemt af.

23-09: Lekker buiten in het zonnetje gezeten, mijn moeder op bezoek geweest, dus alle huishoudelijke oneffenheden zijn weer gladgestreken, nog maar eens een filmpje bekeken en, het belangrijkste, de licht verhoogde temperatuur lijkt nu echt te gaan zakken. Zou een opluchting zijn. Dinsdag op controle bij orthopeed Peter Joosten in het Amphia-ziekenhuis. Loopgips?

24-09: vandaag moest Hans op controle. Voor mij ook belangrijk, immers naast dat ik hem in deze periode nodig heb, heb ik hem straks ook nodig om terug mijn niveau te halen. Zijn long was nog verder ontplooid, de ruggenwervel was niet verder gecomprimeerd en de stand van zijn elleboog was nog hetzelfde als na de operatie. Op geleide van de pijn mag hij verder actief worden. De elleboog blijft nog 4 weken in de spalk om nadien verder te buigen en te strekken. Kortom, hoewel hij zich nog steeds geradbraakt voelt, mag hij stilletjes aan meer en meer gaan doen. Hij lijkt op termijn functioneel 100% te herstellen. Ik zit geduldig te wachten tot ik morgen op controle mag met hopelijk een zelfde bericht.

25-09: Vandaag ik dan op controle bij orthopeed Joosten in het Amphiaziekenhuis. Hij was ook tevreden. De pezen lijken goed in tact, hoewel ze nog niet belast mogen worden omdat het nieuwe bindweefsel eerst goed moet ingroeien en moet aansterken. Ook de wond oogt rustig. De hechtingen zijn echter nog niet verwijderd, zoals verwacht, omdat door de grootte van de wond, deze nog niet sterk genoeg is zonder steun van de hechtingen. Wel is over de wond een loopgips aangelegd voor een week, om volgende week weer verwijderd te worden voor de verwijdering van de hechtingen. Kan ik al weer een beetje steunen en gemakkelijker wat lopen in huis. En…….. zonder dat ik het gevraagd had, gaf Joosten me de opdracht mee om weer een stukje te gaan fietsen! Moet kunnen, met gips op een gewone fiets een uurtje de conditie en kracht “onderhouden”. Eerst eens proberen de start te maken op de fietsergometer in de praktijk. Mooi begeleid te worden door een orthopeed, die begrijpt wat er in een sporter omgaat en wat die sporter nodig heeft. Dit alles wel binnen de medisch verantwoorde grenzen. Hoop deze positieve lijn vast te kunnen houden.

26-09: gelukkig slecht weer. De koers in Berlare zou ik dan toch niet gereden hebben. Heb ik meer rust in mijn lijf. Lopen met het loopgips gaat beetje bij beetje beter. Ben ik toch een beetje zelfstandiger. Ben voor het eerst weer onder de douche geweest….. heerlijk. Maar……..niet te gek doen. Heb me neergelegd bij de gedwongen rustperiode. Neem normaal begin van de winter 2 tot 3 weken volledige rust, train dan helemaal niet. Beschouw nu deze periode maar als de jaarlijkse rustperiode, zij het dat deze iets eerder is gekomen dan andere jaren. Betekent wel dat de vakantie dit jaar een actieve zal worden ipv. een rustvakantie. Fietsen dan maar mee……..
Gelukkig ook nog steeds geen verhoging.

27-09: Vandaag wat actiever geweest. Het lopen gaat wat gemakkelijker. Ben de straat een 100 meter op en neer gelopen. Gaat traag en het looppatroon is moeizaam omdat ik geen twee hele passen kan maken vanwege de beperking van het gips. Je kunt niet geheel afwikkelen. Maar je leefwereld is dan weer eens wat groter. Daarna voor het eerst nog een half uurtje rustig gefietst op de fietsergometer met lichte weerstand. Het had met fietsen nauwelijks iets te maken, maar het voelt lekker (beter dan lopen) en stimuleert de doorbloeding, wat de ingroei van nieuw weefsel zou moeten versnellen, waardoor een korter en beter herstel. Laten we zeggen dat de revalidatie begonnen is. Probeer dat elke dag te herhalen en op gevoel heel rustig uit te bouwen.

28-09: was vandaag zo’n beetje een dag als gisteren. Werd wel regelmatig gebeld, dus nog al wat tijd aan de telefoon doorgebracht. Ook leuk. Alles gaat weer wat vlotter. Het half uurtje op de fietsergometer leek al wat meer op fietsen. Maar ik zie het nog niet als training, doch als revalidatie: de doorbloeding stimuleren en de kracht en conditie onderhouden voor zover dat dit zo mogelijk is. Rijd met lichte weerstand, lekker peddelen en bouw nog niet uit in tijd. Ben niet ontevreden.

29-09: gelukkig een regendag. Als je niet kunt gaan trainen kun je dit op zo’n dag beter accepteren. Heel de dag voor de tv gelegen om de beide koersen van het WK te bekijken. Lekkere afleiding. Weer op de fietsergometer gezeten. Ging goed, 40 minuten. Weer iets langer dan gisteren. Mijn been voelt goed aan. Onder het gips de kriebel van herstellend weefsel.

30-09: een dag als gisteren. Heel de dag voor de TV gelegen om het WK te bekijken. Prima dagvulling. Halfweg op de fietsergometer 45 minuten “meegereden”. Weer wat langer dan gisteren. Ging goed. Dinsdag worden de hechtingen verwijderd als het goed is en krijg ik nieuw loopgips. Even onderhandelen voor hoe lang. Ik ga voor het advies van Verfaillie, wat vanaf dinsdag nog twee weken zou betekenen. Joosten had het over nog drie weken, wat dan een kleine zes weken in totaal zou zijn. We zien wel. Het moet wel verantwoord zijn met minimale risico’s.

02-10: deze morgen moest ik op controle bij orthopeed Joosten. Eerst het gips eraf en dan de hechtingen verwijderen? De wond zag er mooi droog en rustig uit. De hechtingen konden dan ook verwijderd worden. De wondranden hielden het prima zonder de steun van de hechtingen. Daarna terug het gips in. Voor hoelang? Twee weken. Joosten ging mee met het voorstel van zijn Belgische collega Verfaillie. Op donderdag 18 oktober gaat het er definitief af, waarna de revalidatie kan starten en ik weer “normaal” kan trainen. Dat zou dan een kleine vijf weken na het ongeval zijn. Lukt dat dan is dat sneller dan verwacht mocht worden en lijkt er nog niet echt een mannetje over boord te zijn. Vooruitlopend daarop dagelijks een uurtje peddelen op de fietsergometer of misschien eens op de weg proberen. Vanwege mijn “gipspoot” kan ik niet anders dan op mijn “boodschappenfiets” te beginnen. Ondertussen gaan we ons maar eens oriënteren over een extra trainingsstage/vakantie in december om het verloren vermogen terug op minstens het winterniveau te brengen. Nodig: goed weer en bergen!

08-10: Even wat balen. Gisteren prachtig weer. Weer om te koersen. Ik zou in het Duitse Nettental mijn seizoen afsluiten. Dat mocht niet zo zijn. Balen. ’s Middags op de fiets naar de Singelloop in Breda gaan kijken. Een halve marathon met een aantal Kenianen. Mooi om te zien. Zit je (noodgedwongen) rustig op een terras en dan blijken veel mensen mee te leven. Verschillenden komen informeren hoe het er mee staat. Is goed voor het moreel.
Nu ook weer een beetje balen. We zouden vandaag voor een weekje naar de omgeving Benidorm vliegen, rusten en het achterland verkennen voor een weekje training in het voorjaar. We moeten gewoon thuisblijven. Helaas. Wel hebben we vandaag twaalf dagen Tenerife geboekt voor in december. Fietsen mee. Hopelijk kunnen we dan met goed weer het verloren terrein herwinnen. Het gaat al bij al weer wat beter. We rijden elke dag ongeveer anderhalf uur, weliswaar op de gewone fiets, ons “trainingsrondje”. Geleidelijk begint het weer op fietsen te lijken. Ik ga zo maar door t/m volgende week donderdag, de dag dat het gips er af mag. Kan ik de normale draad weer trachten op te pakken.

18-10: Vandaag mocht het gips eraf na 4,5 week. In het gips leek Marion een hele Piet. De tenen,die uit het gips staken deden het goed. Ze had gedacht na het gips zo weg te lopen, zij het met een kruk. Nou, dat was even een tegenvaller. Probleem was, dat de voornaamste van de twee aangedane spieren, die van de voetheffers (de tibialis anterior) het wel leek te doen, maar de kracht niet overgebracht kreeg op de voet. De voet kon dus niet opgetrokken worden. En dat is bij het lopen een probleem. Je loopt dan met een klapvoet. Orthopeed Joosten was tevreden. Hij zag voldoende activiteit, dus de pees moest volgens hem in tact zijn en dan zou de functie ook weer moeten herstellen. Nu zit de enkel natuurlijk ook nog vast, dus is het voor de spier dubbel moeilijk de voet in beweging te krijgen. Het meest aannemelijke is dat de pees verkleefd is onder het litteken, dus als het ware vast zit in de wond (waar verschillende lagen wel afzonderlijk gehecht zijn, maar die toch neigen aan elkaar vast te gaan zitten) en zo de gewenste beweging onder het litteken niet uit kan voeren. Revalideren nu. Voorlopig beperkt tot het losmaken van de enkel, rustig de spier aanspannen (zonder de gehechte pees los te trekken), het looppatroon terug inslijpen en dagelijks fietsen. Het is toch weer even spannend. Met de huidige functie zou Marion beperkt blijven bij het lopen en dus ook bij haar werk. Weer even afwachten.

27-10: Ik ben nu een dikke week uit het gips en het is nu precies zes weken geleden dat ik gevallen ben en daarna geopereerd. Verliep het herstel tot nu toe naar wens, juist nu lijkt er toch iets te stagneren. De voetheffer spant wel aan, maar de pees blijft in de verkleving van het litteken hangen, waardoor het peesglijden onder de wond gering is en de voet nauwelijks opgetrokken kan worden. Met het fietsen heb ik daar geen last van, buiten dat dan het litteken zich laat voelen doordat de pees er aan trekt. Maar bij het lopen geeft dit wel problemen. Ik loop nog met een klapvoet. En ik wil volledig hersteld zijn, dus goed kunnen lopen en dus werken, voordat ik aan een nieuw seizoen wil denken. Veel oefenen dus en hopen op een goede afloop zonder nog een operatie. Een operatie waarbij dan de verklevingen losgemaakt zouden moeten worden. Dit zou dan betekenen dat ik in de winter er te lang uitlig, iets wat ik me op mijn leeftijd niet kan permitteren. Nu het nieuwe bindweefsel in de gehechte pees zes weken de kans heeft gehad zich te vormen, moet het nu voldoende sterk zijn om meer te belasten. Te belasten in functie, maar ook bij het mobiliseren van de verklevingen en het littekenweefsel. Daar zullen we maar eens opbouwend intensief mee aan de slag gaan en mocht het onvoldoende resultaat geven, snel terug contact opnemen met orthopeed Joosten met de vraag “hoe verder?”. Voor de komende week, dagelijks twee uurtjes fietsen en met regelmaat ultra geluid geven en mobiliserende oefeningen doen. We gaan er nog steeds van uit dat het allemaal goed komt en ik volgend jaar weer aan de start kan staan.

02-11: Gisteren is Hans weer begonnen met werken in het Amphiaziekenhuis, zij het gedoseerd en rustig. Hij is meteen ook bij dokter Joosten langsgelopen om over mij te overleggen. Ik mocht meteen langskomen. Joosten signaleerde ook de verklevingen, maar wilde zoals verwacht, een en ander toch nog aanzien. Hij was op zich tevreden, maar in hoeverre een adhesiolysis (het losprepareren van de verklevingen) op termijn te vermijden zou zijn kon hij uiteraard ook niet zeggen. Een dag later heeft Hans het probleem nog eens voorgelegd aan een bevriende revalidatiearts. Ook zijn visie sloot aan bij dat wat we al dachten. We gaan voorlopig zo maar door. Rustig oefenen en het gebied rustig blijven volgen. Deze week wel weer voor het eerst op de racefiets gezeten en zelfs met de trainingsgroep van dinsdag/donderdag meegeweest. Ging prima. Ik heb bewust nog niet aangezet, maar desondanks gaf dit geen moeite. Lijk dan ook op het normale “winter-niveau” voor deze tijd te zitten. Geeft toch ook weer een goed gevoel. Is dat dagelijkse getob op de gewone fiets toch ook weer niet voor niets geweest. Vanaf nu probeer ik mijn gebruikelijke winterprogramma op te pikken: vier keer per week 60 kilometer fietsen, rustige hersteltraining, genieten van het fietsen en de omgeving.

12-11: Weer tien dagen verder. Alles gaat hier zijn gangetje. Ik zit wat het trainen aangaat op mijn normale winter-trainingsschema. Het niveau lijkt redelijk op peil. Ben begonnen met therapeutisch te werken. Halve dagen. Volgende week ga ik, als het goed gaat, weer hele dagen werken. Wat betreft de mobiliteit van de pees….. het gaat langzaam vooruit. Beetje bij beetje lijkt de pees iets losser in het litteken te komen liggen. De pees is met wat fantasie nu ook onder te pees te zien als de spier zich aanspant. De voet kan ook iets beter en gemakkelijker opgetrokken worden. Maar alles bij elkaar toch nog zeker niet voldoende om van een normaal looppatroon te kunnen spreken. Ik loop nog enigszins met een klapvoet, hoewel het wel minder is dan in het begin. Laten we zeggen dat het begin gemaakt is en nu maar hopen dat de vooruitgang doorzet, zodat een operatieve correctie niet alsnog nodig is.

SLUITINGSPRIJS HANDZAME (W)
1.15 Dames Elite – Open omloop
(80 km – 16 x 5 km)

1. JOHANSSON Emma karolina Vlaanderen Capri Sonne T-Interim 02:10:00
2. VAN LEUVEN Annick WIELERCLUB OOSTENDE NOORDZEE :30
3. DRUYTS Kelly VZW LOTTO-LADIESCYCLING :34
4. HENRION Ludivine DSB CYCLING
5. DEBBOUDT Lensy KEUKENS REDANT CYCLING TEAM
6. WERNER Laure Vlaanderen Capri Sonne T-Interim :40
7. SILVERSIDES EMMA Global Racing Team 3:20
8. LEENKNEGT Liliane KSV DEERLIJK GAVERZICHT 4:20
9. STEENSSENS Nana VZW LOTTO-LADIESCYCLING 4:25
10. JONES-DAVIES Emma Vlaanderen Capri Sonne T-Interim
11. DEBBOUDT Sylvia KEUKENS REDANT CYCLING TEAM
12. NOBUS Anja WIELERCLUB OOSTENDE NOORDZEE
13. ARNOUTS Anne KONINKLIJKE HOBOKEN W.A.C. V.Z.W.
14. BAX MARION WV Breda
15. VERHAEGHE Hannah WIELERCLUB OOSTENDE NOORDZEE
16. DE CLERCQ Mieke KSV DEERLIJK GAVERZICHT
17. HUYGHE Melissa BIANCHI – DUVEL – CATA BIKES
18. SIOBHAN DERVAN Lotto Belisol Ladiesteam
19. POTUMS Carine BENELUX TEAM
20. VERCAMER Elien WIELERSPORTVERENING ARTEVELDE VZW – GENT
21. ROSYIDA DAHLINA PENGDA ISSI JATIM
22. DEPOORTER Elise Lotto-Belisol Ladiesteam
23. VAN DAMME Charlotte KEUKENS REDANT CYCLING TEAM
24. VAN DOORSLAER Annelies VZW LOTTO-LADIESCYCLING
25. GODART Suzie UC Dippach
26. THYS Patricia BENELUX TEAM
27. DEBBOUDT Evelien KEUKENS REDANT CYCLING TEAM
28. VAN DE PONTSEELE Ilse BENELUX TEAM
29. DE KEYSER An KSV DEERLIJK GAVERZICHT

Vandaag reed Marion de laatste tijdrit die meetelde voor de Zuid-Hollandse tijdritcompetitie en welke verreden werd in de polders van Woubrugge. De tijdrit was 15 kilometer lang, ging over een U-vormig parcours met een keerpunt boven op een van de vele dijken.
Marion voerde het klassement aan met een punt voorsprong op directe rivale Mirjam van Dijk uit Pijnacker. Aanvankelijk leek ze onbedreigd de competitie te winnen, maar omdat de voorlaatste rit in Noordeloos verreden werd op dezelfde dag als het wereldkampioenschap voor Masters te Sankt Johann in Tirol, werd de voorsprong van tien punten gereduceerd tot een. Marion had haar zinnen gezet op het eindklassement, het verschil was miniem (ze moest hoe dan ook Mirjam voorblijven), wat de nodige stress met zich meebracht.
De benen vielen blijkbaar goed, Marion won de tijdrit over 15 kilometer in 21.54, wat een knap gemiddelde inhoud van 41.07 kmpu. Hiermee was ook het eindklassement van de tijdritcompetitie binnen.
Weer heeft Marion een van de gestelde doelen voor dit jaar gerealiseerd. Immers, ze wilde goed rijden in de tijdritten en met het winnen van de wereldtitel tijdrijden en de tijdritcompetitie Zuid-Holland is dat doel bereikt. Maar dan slaat indirect het noodlot voor Marion weer fors toe. Zaterdagochtend gaat haar man, steun-en-toeverlaat trainen met een groep. Met een snelheid van 47-48 kmpu. knijpt zijn voorganger plots in de remmen, Hans raakt het achterwiel en wordt afgecatapulteerd. Na afgevoerd te zijn met de ambulance bleek in het ziekenhuis, dat hij een elleboog, twee ribben en een ruggewervel gebroken had, alsmede een klaplong opgelopen te hebben. De koers van die dag te Wenduine, door vriend Fernand Fonteijne georganiseerd, schoot er daardoor bij in. Zondag reed ze nog wel in Grembergen, waar ze in een massasprint 22ste werd. Direct na de koers ging ze naar het ziekenhuis waar de toestand van Hans verslechterd bleek te zijn. De koers van Massemen op maandag liet ze dan ook maar weer schieten. Marion heeft de ondersteuning van de werkzaamheden van Hans, die aan de fietsen sleutelt, vele kilometers achter het stuur zit om naar de koers te rijden, meetraint, masseert en organiseert, hard nodig om te kunnen acteren op het haar bekende hoge niveau. Het gaat inmiddels met Hans weer beter, hij is weer thuis, maar hij moet het voorlopig met al die problematiek rustig aan doen.
En dat juist nu Marion weer zo goed reed. Kan ze dit seizoen sterk afsluiten of gaat het door de omstandigheden uit als een nachtkaars?

Uitslagen tijdrit Woubrugge (Zuid-Hollandse tijdritcompetitie):

Vrouwen:
1. Marion Bax, 15 km. in 21.54, gemiddeld 41.07 kmpu.
2. Mieke van den Burg, 22.04
3. Mirjam van Dijk, 22.14

Eindstand:
1. Marion Bax
2. Mirjam van Dijk
3. Gabriella Rovers
4. Iris Slappendael
5. Mieke van den Burg
6. Amanda Bongaards
7. Anneke Lubeek
8. Wilma de Moel
9. Denise van Beers
10. Lianne Wagtho

09/09/2007- GREMBERGEN (O)
1.15 Dames Elite – Open omloop
(90 km – 14 x 6,4 km)
Aantal deelnemers: 71

1. VAN RIE An AA DRINK Cycling Team 02:12:55
2. SILVERSIDES EMMA GLOBAL RACING TEAM 2:40
3. BRULEE Latoya AA DRINK Cycling Team 2:45
4. DE VUYST Sofie VZW LOTTO-LADIESCYCLING
5. STERCKX Kathleen AA DRINK Cycling Team
6. JOCHEMS SIGRID WV LUCHTSCHIP
7. STEENSSENS Nana VZW LOTTO-LADIESCYCLING
8. HARRIS NIKI GLOBAL RACING TEAM
9. D`HOORE Jolien VLAANDEREN-CAPRISONNE-T INTERIM
10. EVERSDIJK ANNE ZRTC THEO MIDDELKAMP
11. VAN LEUVEN Annick WIELERCLUB OOSTENDE NOORDZEE
12. NOBUS Anja WIELERCLUB OOSTENDE NOORDZEE
13. VAN DEN BROECK Inge AA DRINK Cycling Team
14. BEYEN Lien VZW LOTTO-LADIESCYCLING
15. VAN DEN STEEN Goedele BIANCHI – DUVEL – CATA BIKES
16. DE NYS Sofie BENELUX TEAM
17. DEVESTELE ADELINE MARCHOVELETTE
18. INGELS Veerle AFDELING OOST-VLAANDEREN WBV
19. HEINE Nicole RSV Seeheim 1971
20. HUYGHE Melissa BIANCHI – DUVEL – CATA BIKES
21. BUYL Kimberly VAN EYCK SPORT
22. BAX MARION WV BREDA KNOOPPUNT
23. CLAES Ines BENELUX TEAM
24. DE HEER JORINDA RSC DE ZUIDWESTHOEK
25. ALAERTS Inge WSC HAND IN HAND BAAL
26. VAN AGTMAAL JOSINE RSC DE ZUIDWESTHOEK
27. HIERCKENS Corine Lotto-Belisol Ladiesteam
28. KONINKX Lieve 2MEGA – SAECO HEIST O/D BERG
29. DE CLERCQ Mieke KSV DEERLIJK GAVERZICHT
30. SCHEMMER JANA RSV UNNA 1984
31. DE RIDDER Amy BENELUX TEAM
32. TEMMERMAN Ilse KSV DEERLIJK GAVERZICHT
33. VAN DER VELDE ANGELA RSC DE ZUIDWESTHOEK
34. VANDERMEULEN Cindy BENELUX TEAM
35. VAN DAMME Charlotte KEUKENS REDANT CYCLING TEAM
36. JANKE Dorothee RC Endspurt 08 Wuppertal
37. DE WEERDT Ellen AFDELING ANTWERPEN – WBV
38. VAN REUSEL Sanne KON. BALEN B.C. V.Z.W.
39. VERCAMER Elien WIELERSPORTVERENING ARTEVELDE VZW – GENT
40. VAN GUCHT Hanneke BIANCHI – DUVEL – CATA BIKES
41. MEUR DOROTHEE VC BLANCS GILETS
42. WANNIJN Ine FUNNY BIKERS KLUISBERGEN
43. VAN DEN HAUTE Fanny AFDELING OOST-VLAANDEREN WBV
44. DELFOSSE Catherine Lotto-Belisol Ladiesteam
45. DE SCHEPPER Cindy AFDELING OOST-VLAANDEREN WBV
46. NADLER Britta RV Witten 1946
47. STERCKX Sharon EMVERSPORT INTERNATIONAL CYCLING TEAM
48. OST Annelore BIANCHI – DUVEL – CATA BIKES
49. LEENKNEGT Liliane KSV DEERLIJK GAVERZICHT
50. FAY JENNIFER DENDRUM TOWN CENTRE
51. STAMBULA Annegret RC Düsseldorpia 1890
52. CLEEMPUT Irina WK NOORD WEST BRABANT
53. WYNANTS JULIE VC DE L ESPOIR CONDRUZIEN
54. OOSTERBOSCH Sandra TWC Het Snelle Wiel
55. BORREMANS Sarah SQUADRA CICLISTICA FEMMINILE BIANCHI
56. KERF CELINE PREDICTOR LOTTO VC ARDENNES
57. VAN DOORSLAER Annelies VZW LOTTO-LADIESCYCLING
58. VERHAEGHE Hannah WIELERCLUB OOSTENDE NOORDZEE
59. POTUMS Carine BENELUX TEAM
60. MICHIELS Githa GEMEENTELIJK FEESTCOMITE – HEMIKSEM
61. NOHLES Alexandra RC Düsseldorpia
62. THYS Patricia BENELUX TEAM
63. SCHERPEREEL Nancy AFDELING OOST-VLAANDEREN WBV
64. O HAGEN JULIE RAPHA CONDRA
65. JONES-DAVIES Emma Vlaanderen Capri Sonne T-Interim
66. MOORTGAT Karen K.W.C. HEIST ZUIDERKEMPEN V.Z.W.
69. VERRIEST Sandie ASFRA RACING TEAM

Een dag na de terugreis vanuit Oostenrijk (25-08) stond Marion op zaterdag weer aan de start van de ronde van Oudewater. Een ronde door het centrum van het oud-Hollandse stadje, met veel draaien en keren en kasseitjes. Kortom een vervelend rondje. Aan het vertrek stonden 65 rensters. Voor de start werd Marion gehuldigd voor haar prestaties geleverd in Oostenrijk. Heel attent van de organisatie. Marion kreeg een prachtige bos bloemen overhandigd. Er reed een kopgroep weg van 5, het peloton volgde voortdurend op gepaste afstand, maar ondanks diverse pogingen daartoe werd het gat niet gedicht. Het peloton moest dan ook sprinten voor de zesde plek. Marion werd in deze sprint zevende en dus twaalfde in totaal. Netjes. Zie voor foto’s van Joop Snijders in het fotoboek.
Uitslag Oudewater voor elite-vrouwen-zonder-contract:
1. Dorien Jansen
2. Petra Dijkman
3. Mascha Pijnenborg
4. Imke Hartog
5. Femke van Schelven
6. Lianne Wagtho
7. Eva Heijmans
8. Elke Riedl
9. Hanneke Teniglo
10. Jouke Braam
11. Anneke Weijnen
12. Marion Bax
13. Ingeborg Kreuze
14. Natalie van der Vaart
15. Cristy Verkerk
16. Suzanne van As
17. Suzanne Hartog
18. Esther Kortekaas
19. Nathalie van Gogh
20. Sandra Oosterbosch

Maandag daarop (27-08) reed Marion dan weer in het Waalse Comines een koers voor elite-vrouwen over 85 km (in 2uur 10 min). De wedstrijd werd na de nodige schermutselingen en een lange vlucht van drie tenslotte toch beslist in een door Anja Nobus gewonnen massaprint. Marion werd hierin dertiende. Foto’s Luc Blouwe in het fotoboek.
27/08/07 COMINES 36 participantes
1. Nobus Anja (Oostende Noordzee)
2. Steenssens Nana (Lotto-Belisol Ladies Team)
3. Nobels Natasja (Squadra Ciclistica Femminile Bianchi)
4. Fiers Ilse (Oostende Noordzee)
5. Steurs Karen (AA Drink Cycling Team)
6. Beyen Lien (Lotto-Belisol Ladies Team)
7. Debboudt Lensy (Keukens Redant Cycling Team)
8. De Clercq Mieke (KSV Deerlijk-Gaverzicht)
9. Werner Laure (Vlaanderen-Caprisonne-T Interim)
10. Leenknegt Liliane (KSV Deerlijk-Gaverzicht)
11. Staes Veronique (Steeds Vooraan Kontich)
12. Potums Carine (Benelux Team)
13. Bax Marion (WV Breda Knooppunt)
14. Thys Patricia (Benelux Team)
15. Vandermeulen Cindy (Benelux Team)
16. Debboudt Sylvia (Keukens Redant Cycling Team)
17. De Nys Sofie (Benelux Team)
18. Wannijn Ine (Funny Bikers Kluisbergen)
19. Silversides Emma (Global Racing Team)

Een dag later (28-08) stond Marion aan de start van de koers voor elite-vrouwen van het Belgische Oosterzele, een lastig rondje met veel valsplat en een gevaarlijke afdaling. Een lange vlucht van een trio, in de finale reed er nog een viertal naar toe. Sofie Goor sprong de laatste ronde weg en won. In het peloton was Marion in de finale naar voor gekomen om haar prijs te pakken. De voorlaatste ronde ging een renster voor haar onderuit in de stijle afdaling. An de Keijser viel er over heen, de fietsen stuiterden voor de fiets van Marion, ze wist deze juist te ontwijken door een oprit op te schieten. Stoppen, keren en de achtervolging inzetten op het voortrazende peloton. Marion wist de aansluiting weer te realiseren, zelfs nog wat verder naar voor te schuiven ondanks de smalle weggetjes, doch toen het op echt sprinten aankwam, moest ze passen. Ze had haar kruit verschoten in de dubbele inspanning en werd 31ste. Jammer, er had weer een prijs ingezeten. Foto’s van Luc Blouwe in het fotoboek.

28/08/2007- OOSTERZELE (O)
1.15 Dames Elite – Open omloop
(91 km – 13 x 7 km)
Aantal deelnemers: 60
1. GOOR Sofie Vlaanderen Capri Sonne T-Interim 02:17:00
2. ARYS Evelyn VLAANDEREN-CAPRISONNE-T INTERIM :17
3. VAN LEUVEN Annick WIELERCLUB OOSTENDE NOORDZEE :25
4. WERNER Laure Vlaanderen Capri Sonne T-Interim
5. SILVERSIDES EMMA
6. DEBBOUDT Lensy KEUKENS REDANT CYCLING TEAM
7. BRULEE Latoya AA DRINK Cycling Team :35
8. STEENSSENS Nana VZW LOTTO-LADIESCYCLING :40
9. NOBUS Anja WIELERCLUB OOSTENDE NOORDZEE
10. FIERS Ilse WIELERCLUB OOSTENDE NOORDZEE
11. VAN DEN STEEN Goedele BIANCHI – DUVEL – CATA BIKES
12. DE CLERCQ Mieke KSV DEERLIJK GAVERZICHT
13. DUFOER Sjoukje WIELERCLUB OOSTENDE NOORDZEE
14. D`HOORE Jolien VLAANDEREN-CAPRISONNE-T INTERIM
15. VAN DOORSLAER Annelies VZW LOTTO-LADIESCYCLING
16. PIETERS Cindy Vlaanderen Capri Sonne T-Interim
17. BEYEN Lien VZW LOTTO-LADIESCYCLING
18. VAN DAMME Charlotte KEUKENS REDANT CYCLING TEAM
19. NOBELS Natasia SQUADRA CICLISTICA FEMMINILE BIANCHI
20. RUDD KATE
21. PEREZ Sophie
22. VAN SCHELVEN FEMKE WV BARRHOPOORT
23. SELS Loes Vlaanderen Capri Sonne T-Interim
24. BYRNE Sarah GS STRADA
25. LANSSENS Lien VZW LOTTO-LADIESCYCLING
26. LEENKNEGT Liliane KSV DEERLIJK GAVERZICHT
27. VERCAMER Elien WIELERSPORTVERENING ARTEVELDE VZW – GENT
28. WANNIJN Ine FUNNY BIKERS KLUISBERGEN
29. DELFOSSE Catherine Lotto-Belisol Ladiesteam
30. VERDONCK Sofie KSV DEERLIJK GAVERZICHT
31. BAX MARION
32. CLAES Ines BENELUX TEAM
33. THYS Patricia BENELUX TEAM
34. VAN DE PONTSEELE Ilse BENELUX TEAM
35. FAY JENNIFER
36. POTUMS Carine BENELUX TEAM
37. BOMBAERT Sabine PERVELO RACE TO VICTORY TEAM
38. MOORE KELLY
39. DE RIDDER Amy BENELUX TEAM
40. DE TRE Ann PERVELO RACE TO VICTORY TEAM
41. BORREMANS Sarah SQUADRA CICLISTICA FEMMINILE BIANCHI
42. CLEEMPUT Irina WK NOORD WEST BRABANT
43. VANDERMEULEN Cindy BENELUX TEAM
44. DEBBOUDT Sylvia KEUKENS REDANT CYCLING TEAM
45. DE KEYSER An KSV DEERLIJK GAVERZICHT
46. DE NYS Sofie BENELUX TEAM

Eergisteren reed ze in de ronde voor elite-vrouwen van Dordrecht, een koers over 65 kilometer op een mooi, maar snel rondje. Ondanks de verwachte buien was en bleef het droog. Het was eigenlijk perfect koersweer. Er reed een groepje weg van vijf, Moniek Rotmensen maakte ook nog de sprong, zodat er rond halfkoers zes rensters voor de groep uitreden. Moniek Rotmensen reed in de finale nog weg met Joukje Braam en won. Men moest uiteraard eerst rappe Christine Mos kwijt zien te spelen. Het peloton sprintte voor de zevende plaats. Marion wist goed uit de laatste bocht te komen en werd vierde in de sprint, dus knap tiende in totaal. Daarnaast had ze ook nog enkele premies weten te pakken. Foto: Joop Snijders.
Uitslag ronde van Dordrecht voor elite-vrouwen:
1. Moniek Rotmensen
2. Joukje Braam
3. Sissy van Alebeek
4. Christine Mos
5. Nathalie van Gogh
6. Loes Markerink
7. Eyelien Bekkering
8. Daphne Hoeve
9. Hanneke Tenniglo
10. Marion Bax
11. Ingeborg Kreuze
12. Gabriella Roovers
13. Eefje Ottenvanger
14. Sofie van Horik
15. Linda Kroes
16. Christy Verkerk
17. Linda Ringlever
18. Karin van der Meulen
19. Angelique Linders
20. Daniella van Pinxten

Gisteren stond Hilversum op het programma, een koers voor elite-vrouwen over 60 kilometer op een parcours, waar ze vijfentwintig jaar geleden nog eens tweede was geworden achter wijlen Connie Meijer, haar toenmalige ploeggenote. Het is een rondje met een aankomst lastig fors-vals-plat omhoog en wind tegen en een aantal bochten op gladde steentjes. Het moet er zeker niet regenen. Men had geluk. De vrouwen reden stevig door, maar de koers kon niet geforceerd worden, zodat de massasprint de beslissing moest brengen. Marion kwam niet geheel perfect uit, maar pakte desalniettemin toch weer haar prijsje. Ze werd dertiende. Foto: Joop Snijders.
Uitslag ronde van Hilversum voor elite-vrouwen:
1. Claudia Witteveen
2. Christine Mos
3. Kirsten Peetoom
4. Emma Mackie, Australie
5. Linn Thorp, Noorwegen
6. Hannah Welter
7. Erika Broekema
8. Alma Koelemeijer
9. Irene Lako
10. Linda Ringlever
11. Sofie van Horik
12. Christy Verkerk
13. Marion Bax
14. Nadja Tukker
15. Catherina Mulders
16. Esther Kortekaas
17. Hannike Tenniglo
18. Annelieke Overweg
19. Abke Francissen
20. Helma de Jong

Vandaag kwam er een eind aan de lange reeks wedstrijden in het West-Vlaamse Zonnebeke, waar een koers voor elite-vrouwen over 75 kilometer op het programma stond op een selectief rondje: twee lange stukken met telkens op de helft het hoogste punt, waar aan een zijde op de “top” de finish ligt. Hekel knelpunt in het rondje is de laatste bocht, welke op het diepste punt ligt na een lange afdaling. Men duikt dus op snelheid de “laatste” bocht naar de finish in. Marion is hier enkele jaren geleden gruwelijk hard gevallen doordat haar fiets door de snelheid de bocht uit stuiterde (zie een stuk terug de foto’s van het gevolg in het fotoboek).
Vandaag reed er snel uit het vertrek een duo, An de Keijser en Sylvia Debboudt, weg, wat heel de koers voorop bleef, ondanks dat het gaatje soms erg klein werd. Later sloten er nog drie rensters aan. Deze vijf konden voor de overwinning gaan sprinten.
Het peloton brak in stukken. Marion zat in de voorste groep (t/m de twintigste prijs). Tot enkele kilometers voor het eind alles weer samenliep. Vervolgens ontsnapte Fiers en Potums, weer later Greetje Devos. Het peloton sprintte voor de negende plaats. Marion reed in de afdaling naar de laatste bocht tussen Steenssens en Nobus in. Rechts van haar zaten Nobels en Lensy Debboudt. Marion had de “dertien” gestoken, er van uitgaande dat de bocht op snelheid genomen kon worden en ondanks dat de sprint “oploopt” en windop was. Toen gebeurde het. Wat Marion enkele jaren geleden overkomen was, gebeurde nu weer! Door de snelheid stuiterde de fiets van Nobels weg, ze sloeg in de hekken en kaatste terug. Zij en haar fiets vlogen terug de weg op. Debboudt, Nobus en nog enkelen konden deze obstakels niet meer ontwijken en vielen ook. Gelukkig was Marion net voor de bocht naar de binnenkant (links) van het achterwiel van Steenssens gestuurd, moest ze nu wel flink in de remmen om de terug komende fietsen te ontwijken en kreeg ze de grote versnelling weer met moeite op gang, maar kwam ze er wonder boven wonder zonder kleerscheuren van af! Gelukkig ook wist ze nog een reeds zeker gewaande prijs te pakken, zij het nu een “minder korte”. Ze werd ondanks alle tumult zestiende. Sylvia Debboudt won de sprint van de kopgroep. Foto’s in fotoboek: Luc Blouwe.
Uitslag koers van Zonnebeke (B):
1. Sylvia Debboudt
2. Elise Depoortere
3. An de Keijser
4. Emma Silversides (Engeland)
5. Liesbeth Decroix
6. Ilse Fiers
7. Carine Potums
8. Greetje Devos
9. Mieke Declercq
10. Charlotte van Damme
11. Niki Harris (Engeland)
12. Sjoukje Dufour
13. Nana Steenssens
14. Kelly Moore (Engeland)
15.Sarah Byrne (Engeland)
16. Marion Bax (Nederland)
17. Patricia Thijs
18. Ilse van de Pontseele
19. Evelien Debboudt
20. Nancy Scherpereel

Afgelopen week reed Marion in het Oostenrijkse Sankt Johann in Tirol, waar op maandag de wereldbeker voor Masters, de Radweltpokal genoemd, werd verreden als wegkoers. Woensdag volgde dan het wereldkampioenschap tijdrijden en donderdag het wereldkampioenschap op de weg voor Masters.
Maandagmorgen veel regen en het was koud, slechts 8 graden. Marion twijfelde of ze wel zou starten. Ze had de voorgaande weken al enkele malen een geïrriteerde keel gehad, ze was dus blijkbaar vatbaar. Ze vreesde door te koersen in het koude en natte weer ziek te worden en mogelijk niet fit te zijn voor de wereldkampioenschappen. Rond het middaguur nam de regen echter af, bij de start druppelde het nog wat en alles was zo georganiseerd dat Marion een minimaal risico zou lopen verkouden te worden. Het zeer internationale gezelschap vertrok. Dat gezelschap weet ook dat Marion problemen heeft met de klimmetjes en deed er dan ook alles aan haar hier te lossen. Toch reed ze redelijk mee omhoog en slechts net voor de top moest ze de kop laten gaan. Een gat van 200 meter wist ze snel te dichten in het na de top volgende vals-plat en de afdaling. De volgende klim probeerde men hetzelfde, nu was voor Marion het verlies minimaal. Ze sloot terug aan.Wel was dit voor haar een reden niet meer op kop te komen…… “jullie mij eraf proberen te rijden, dan ik niet meer op kop”. Een kopgroep van zeven reed zo naar de finish. Marion koos voor het wiel van favoriete Ann Plant. Blijkbaar het goede wiel. Plant ging van ver aan, Marion kwam uit het wiel, maar verder de het voorwiel kwam ze niet. Zilver. Het beoogde doel, minstens eenmaal op het podium, was behaald. Voor zover Marion stress kent, was deze nu geheel weg.
Uitslag:
1. Ann Plant, Engeland
2. Marion Bax
3. Linda Schnepf, USA
4. Lubov Vasilkova, Rusland
5. Julia Emblin, Australië
6. Susan Shook, USA
7. Daniela Glaus, Zwitserland
8. Vida Ursic, Slovenië
9. Angelika Gebauer, Duitsland
10. Annie Contardo, Frankrijk
11. Ilse Gerersdorfer, Oostenrijk
12. Marisa Parise, Italie
13. Gabriele Kolb, Duitsland
14. Germaine Meulders, België
15. Hallgjerd Simonsen, Noorwegen

Woensdag stond de tijdrit op het programma, de wedstrijd waarvoor Marion met name naar Sankt Johann was gekomen. Ze had veel specifiek hiervoor getraind en veel tijdritten gereden. Het parcours ligt haar ook wel. Op een autobaan 10 kilometer heen, keren en 10 kilometer terug. Juist voor het keerpunt ligt een behoorlijk klimmetje, wat je met je buitenblad kunt nemen als je goed bent, maar ben je minder dan wordt het “binnenblad” of stilvallen. En dan heb je een probleem. Het was gelukkig droog, waardoor ook de warming-up op de hometrainer goed te realiseren is. De voorbereiding verliep gladjes. Vanuit het vertrek had Marion het goede gevoel in de benen, het draaide en dat is een vereiste. Het klimmetje nam ze zonder stil te vallen op het buitenblad. Ze reed een vlakke race en wist elke twee kilometer een seconde weg te rijden van haar grote rivale, de Amerikaanse Susan Shook (ook een voormalige wereldkampioene tijdrijden). Deze lijn trok Marion door tot op de streep, waardoor ze met 8.92 seconde wist te winnen. Niet veel, maar voldoende om de regenboogtrui in ontvangst te mogen nemen.
Uitslag:
1. Marion Bax ,de twintig kilometer in 29.25.74, een gemiddelde van 40,8 kilometer per uur
2. Susan Shook, USA in 29.34
3. Vida Ursic, Slovenie in 31.03
4. Daniela Glaus, Zwitserland in 31.17
5. Cornie Vosloo-Krause, Zuid-Afrika in 31.31

Vervolgens stond een dag later het wereldkampioenschap op de weg op het programma. Zou Marion niet te veel last hebben van verzuurde benen als gevolg van de tijdrit? Haar grote concurrente Ann Plant laat de tijdrit altijd links liggen en is dus meer uitgerust. Droog weer, lekkere temperatuur, maar veel wind op de heenweg. Dus ook windop bergop. Zou, zolang je in het wiel kunt blijven voor de klimmers die iets willen forceren, extra moeilijk zijn. De sprint daarentegen was pal windmee.
Zoals te verwachten ging men proberen Marion er af te rijden bergop. Op de eerste klim was het aan Ann Plant. Marion moest er iets eerder af als maandag, doch kwam met een Italiaanse gemakkelijk toch weer terug. Op de tweede klim was het aan Susan Shook. Marion moest weer een gaatje laten, doch door zich in de afdaling naar Kossen te gooien, met de ook niet bang uitgevallen Italiaanse, sloten ze weer aan bij het binnendraaien van Kossen. Enkele kilometers verderop probeerde Marion alleen weg te rijden. Men liet ze rijden, doch op een afstand dat je niet echt weg bent. Doorrijden is dan zelfmoord, dus liet ze zich terugvallen in de kopgroep van twaalf.
Dan maar sprinten voor de trui. Zoals gezegd windmee, geschikt voor de grote versnelling. Marion gebruikte de 12, een mannen-versnelling. Marion zat weer in het wiel van Plant, hoewel de Russin Vasilkova haar eruit probeerde te duwen. Van ver zette Shook de sprint in. Plant ging over Shook en Marion kwam uit Plant’s wiel, kwam naast haar, ging verder en zij aan zij kwamen ze over de streep. De speaker gaf (officieus) Marion als winnares, de rensters wisten het niet, het publiek evenmin. De fotofinish moest uitsluitsel geven………….. Plant werd tot winnares uitgeroepen. Ze was dus blijkbaar op de meet over Plant heen gekomen, net iets te laat, ze werd met enkele millimeters geklopt voor de titel. Marion derhalve weer zilver. Verschillende fotograven kwamen snel met hun foto’s en wat blijkt……. Marion kwam op de streep over Plant. Enkele centimeters over de streep lag ze duidelijk voor…….. blijkbaar kwam ze een fractie te laat! Duidelijk was ook te zien dat Plant naar Marion keek met een blik van “shit, daar gaat mijn titel!” Jammer voor Marion, gelukkig voor Ann Plant.
Uitslag:
1. Ann Plant, Engeland
2. Marion Bax
3. Linda Schnepf, USA
4. Julia Emblin, Australië
5. Lubov Vasilkova, Rusland
6. Vida Ursic, Slovenië
7. Anna Maria Succio, Italië
8. Susan Shook, USA
9. Ilse Geresdorfer, Oostenrijk
10. Angelika Gebauer, Duitsland
11. Caterina Dal Santo, Italië
12. Annie Contardo, Frankrijk
13. Daniela Glaus, Zwitserland
14. Martha Iverson, USA
15. Marie Derosa, USA

Vandinsdagavond stond Marion aan de start van de 1000-euro-race van het Belgische Brasschaat. Een kleine zeventig rensters aan de start, waaronder enkele blokken-trade-teams. Deze laatsten probeerden in slag de 1000 euro binnen te halen. Eerst moest dan wel de finale gehaald worden door bij de eerste twintig te rijden in de rit-in-lijn, welke verreden werd op een 2,5 kilometer lang parcours, de ene helft windop op de kasseien, de andere helft windaf op asfalt naar de meet. In deze koers reed een kopgroep weg van 8, het peloton sprintte voor de negende plaats, Marion werd twintigste (in de regen!), dus door naar de finale.
De afvalling werd verreden op de oude verbindingsweg tussen Breda en Antwerpen, de Bredabaan. Hier had men een kilometer uitgezet, keren aan de twee einden om een paar pionnen en elke doorkomst een afvalling, de ene keer wind op, de andere keer windaf. Marion werd zestiende.
Martine Bras won de 1000 euro, mede omdat Ilse Geldof uit haar trapper schoot.

Zaterdag reed ze in het Belgische de Klinge, waar zeventig rensters het vertrek namen. Het werd een zware koers met veel wind en kasseien. Ook veel gelosten. Marion finishte in het restant van het peloton, wat sprintte voor de 13de prijs. Ze werd 29ste. Voor foto’s van Luc Blouwe, zie fotoboek.

Vanwege de onzekere weersvoorspellingen voor zondag (wel of geen regen, wel of niet glad in Nispen? Geen onnodige risico’s?), liet ze de koers van Nispen schieten. Baalt ze wel van daar ze graag nog eens in de regio een goede uitslag weggezet zou hebben, wat gezien de sterkte van het veld aldaar zeker mogelijk zou moeten zijn. Ze kiest ervoor zondag naar Sankt Johann in Tirol af te reizen voor het WK Masters tijdrit en weg (respectievelijk op woensdag en donderdag). In aanloop rijdt ze nu dan ook maandag de wereldbekerwedstrijd voor Masters.
Uitslag 1000-euro-race te Brasschaat (B):
Rit-in-lijn (kwalificatie):
1. Martine Bras, Nederland
2. Sophie de Vuijst
3. Helen Wyman, Engeland
4. Niki Harris, Engeland
5. Karin Steurs
6. Natascha Nobels
7. Mieke de Clercq
8. Ilse Geldof (schoot uit de trapper), laatste van de kopgroep
9. Nanna Steenssens
10. Katie Curtis, Engeland
11. Lien Beijen,
12. Judith Helmink, Nederland
13. Linn Torp, Noorwegen
14. Daphne Hoeve, Nederland
15. Aurore Brouet
16. Sigrid Jochems, Nederland
17. Marieke Verhoeven, Nederland
18. Annick van Leuven
19. Sylvia Debboudt
20. Marion Bax, Nederland

Afvalrit-finale:
1. Martine Bras, winnares van de 1000 euro
2. Ilse Geldof (schoot weer uit de trapper!)
3. Annick van Leuven
4. Linn Torp
5. Mieke de Clercq
6. Karin Steurs
7. Nikki Harris
8. Judith Helmink
9. Marieke Verhoeven
10. Sophie de Vuijst
11. Helen Wyman
12. Daphne Hoeve
13. Katie Curtis
14. Sylvia Debboudt
15. Sigrid Jochems
16. Marion Bax
17. Lien Beijen
18. Nanna Steenssens
19. Natascha Nobels
20. Aurore Brouet

18/08/2007- DE KLINGE (O)
1.15 Dames Elite – Open omloop
(94 km – 13 x 7,2 km)
Aantal deelnemers: 66
1. VAN LEUVEN Annick WIELERCLUB OOSTENDE NOORDZEE 02:30:00
2. DEBBOUDT Sylvia KEUKENS REDANT CYCLING TEAM
3. VAN REUSEL Sanne KON. BALEN B.C. V.Z.W.
4. FAY JENNIFER
5. PIETERS Cindy Vlaanderen Capri Sonne T-Interim
6. DE KEYSER An KSV DEERLIJK GAVERZICHT
7. SILVERSIDES EMMA
8. INGELS Veerle AFDELING OOST-VLAANDEREN WBV :18
9. STEENSSENS Nana VZW LOTTO-LADIESCYCLING :37
10. ARYS Evelyn VLAANDEREN-CAPRISONNE-T INTERIM
11. VERHAEGHE Hannah WIELERCLUB OOSTENDE NOORDZEE
12. PEREZ Sophie
13. DE VUYST Sofie VZW LOTTO-LADIESCYCLING
14. DE VOCHT Liesbet Lotto-Belisol Ladiesteam :48
15. NOBUS Anja WIELERCLUB OOSTENDE NOORDZEE
16. DE CLERCQ Mieke KSV DEERLIJK GAVERZICHT
17. NOBELS Natasia SQUADRA CICLISTICA FEMMINILE BIANCHI
18. BUYL Kimberly VAN EYCK SPORT
19. DEBBOUDT Lensy KEUKENS REDANT CYCLING TEAM
20. D`HOORE Jolien VLAANDEREN-CAPRISONNE-T INTERIM
21. BRULEE Latoya AA DRINK Cycling Team
22. WERNER Laure Vlaanderen Capri Sonne T-Interim
23. DE NYS Sofie BENELUX TEAM
24. DECROIX Lieselot Lotto-Belisol Ladiesteam
25. MIGGELS KRISTY THERME SKINCARE
26. TEMMERMAN Ilse KSV DEERLIJK GAVERZICHT
27. GINS Tara SQUADRA CICLISTICA FEMMINILE BIANCHI
28. HUYGHE Melissa BIANCHI – DUVEL – CATA BIKES
29. BAX MARION
30. NELEN Kristien VZW TREK USA RACING TEAM
31. VAN DEN STEEN Goedele BIANCHI – DUVEL – CATA BIKES
32. FIERS Ilse WIELERCLUB OOSTENDE NOORDZEE
33. VERCAMER Elien WIELERSPORTVERENING ARTEVELDE VZW – GENT
34. VERDONCK Sofie KSV DEERLIJK GAVERZICHT
35. DEJONGH Ilke 2MEGA – SAECO HEIST O/D BERG
36. BORREMANS Sarah SQUADRA CICLISTICA FEMMINILE BIANCHI
37. VAN DAMME Charlotte KEUKENS REDANT CYCLING TEAM
38. WANNIJN Ine FUNNY BIKERS KLUISBERGEN
39. BEYEN Lien VZW LOTTO-LADIESCYCLING
40. CLAES Ines BENELUX TEAM
41. GHYSELINCK Tine WC DE MOLENSPURTERS MEULEBEKE
42. VERBEEK Karen KON. BALEN B.C. V.Z.W.
43. THYS Patricia BENELUX TEAM
44. DEBBOUDT Evelien KEUKENS REDANT CYCLING TEAM

Ook omdat er vorig weekend geen koers was, is Marion de voorgaande week enkele dagen naar Zuid-Limburg geweest. Ze heeft hier op haar vaste trainingsrondje in het grensgebied van Zuid-Limburg en de Voerstreek lekker eens op een andere manier getraind………….. “lekker” zo’n negentig kilometer per dag alleen maar “op en af”. Maar dan op een manier dat je moe en voldaan terug bij de auto komt en je niet geheel uitgewoond bent, zodat je de dag nadien je fiets niet meer aan durft te kijken. Andere omgeving, geen stress, kortom inspannend ontspannend.

Dan zou ze maandag in Noordeloos rijden. Ze had er zin in, niet zo ver weg, niet zo heel veel vertrekkers en niet veel echt sterke rensters. Kortom, ze ging voor een ferme prijs, ware het niet dat het precies bij het startschot hard begon te regenen. Slechts een bui van tien minuten, doch met zoveel neerslag dat de weg wel een half uur nat bleef liggen. En dat op een rondje van 800 meter met zes bochten. Dat heeft Marion echt gehad. Ze vertrouwde het niet en ging terecht op overeind blijven. En dat is nu net waarmee je geen prijs kunt rijden. Ze was dan ook snel gezien. Helaas.

Een dag later dan maar naar het Belgische Putte-Kapellen. Hier werd door vriend en oud-beroepsrenner Hugo van Gastel een wedstrijd georganiseerd voor elite-vrouwen over 60 kilometer op een rondje van 2 kilometer. Vijftig rensters aan de start, snel reed er een kopgroep weg van negen, later gevolgd door een duo. Het peloton sprintte dus voor de twaalfde prijs. Marion wist zich voorin te handhaven en de negentiende prijs mee naar huis te nemen. Foto’s van Joop Snijders in het fotoboek.

Woensdag dan de Acht van Chaam, een koers vijf kilometer hemelsbreed van Marion’s huis. Eigenlijk dus een thuiswedstrijd. Honderddertig rensters aan de start voor een koers van 60 kilometer met vele zeer goede namen, oa. Marianne Vos, de wereld- en Europees-kampioene, en Suzanne de Goede. De weersomstandigeheden waren niet lastig. Het tempo maakte het lastig….. de zestig kilometer in een uur en tweeentwintig minuten. Velen werden er gewoon op snelheid afgereden. Marion reed probleemloos van voor mee. Doel was gewoon uitrijden in het peloton en indien het niet te gevaarlijk werd een prijsje proberen te pakken. Een trio reed weg met Vos, die won. In de finale was er ook nog een groepje van zes weggereden. Het peloton sprintte voor de tiende prijs en begon al zeer vroeg met duwen en trekken. Voor Marion het sein om maar niet mee te sprinten. Gelukkig maar…… een valpartij van een twintig rensters een tweehonderd meter voor de finish, enkelen werden naar het ziekenhuis gebracht. Marion stond net op tijd stil voor de berg rensters, totdat ze door een achterop komende renster omvergereden werd met wat butsen op been en schouder en wat kleine schade aan de fiets als gevolg. Ze kon wel de koers gewoon uitrijden, gevolgd door wat losfietsen. Ze had wel een goed gevoel over de manier waarop ze deze erg snelle koers gemakkelijk uit kon rijden. Nu maar te hopen dat de schrik niet te lang blijft.

Dit weekend hield het niet over. Twee koersen in Belgie, Erondegem en Zingem. Tweemaal reed ze niet slecht, maar het hield ook niet over. Is het een beetje over met haar gezien de leeftijd, of heeft ze gewoon teveel gekoerst in juli (14 maal in een maand is best veel, 7 maal prijs, wat ook weer best goed is)? Marion zal zich eens goed beraden of ze nog verder koerst en zoja, hoe? Erondegem 26ste, Zingem 23ste.

Uitslag ronde van Putte-Kapellen (B):
1. Liesbeth de Vocht
2. Karen Steurs
3. Emma Karolina Johansson, Zweden
4. Lensy Debboudt
5. Kimberly Buyl
6. Annick van Leuven
7. Nanna Steenssens
8. Jennifer Fay, Ierland
9. Angela van der Velde, Nederland
10.Natasia Nobels
11.Julie O’Hagan, Ierland
12. Sjoukje Dufoer
13. Ludivine Henrion
14. Ilse Fiers
15. Kathleen Sterckx
16. Sylvia Debboudt
17. Veerle Ingels
18. Melissa Huyghe
19. Marion Bax, Nederland
20. Sarah Liekens