“Dit is voor weinigen weggelegd”
Door Jan-Cees Bron
Dinsdag 23 oktober 2001 – Bavel – Marion Bax is niet zomaar een sportvrouw. Vergeleken met de 45-jarige Bavelse is Michael Jordan een jonkie. Op het WK wielrennen voor masters/veteranen reed ze er iedereen uit. Vorig jaar won ze zilver en brons, nu twee keer goud. In de puntenkoers en op de achtervolging. Wederom moest ze terugkomen van een blessure. Wederom revalideerde ze en raasde vervolgens als een wervelwind over de baan in Manchester.
“Ik dacht voor het WK dat ik op zijn best in de subtop mee zou kunnen strijden. Ik brak mijn sleutelbeen bij een wedstrijd. Gelukkig kon ik binnen een maand weer op de fiets. Het gaf in Manchester een voldaan gevoel toen ik als eerste over de streep kwam. Het volkslied, de vlag, ik heb er echt van genoten.”
Bax won de finale achtervolging met een ruime voorsprong van drie seconden. Ze heeft veel voor haar sport over. Ze traint iedere dag en komt nog bij de vrouwen elite uit waar ze in de subtop meedraait. Bax: “Je moet voor dit niveau wel fanatiek zijn. Je offert dingen op. In de zomer zie ik mijn vrienden en familie niet veel want dan draait het wielerseizoen.” Ze is er trots op dat ze op haar leeftijd nog de mogelijkheid heeft om op het hoogste niveau te acteren: “Dit is voor weinigen weggelegd.” Eigenlijk beëindigde ze haar carriére al op haar 26e vanwege haar werk in de verpleging. Toen ze 41 was begon het toch weer te kriebelen. Haar comeback was imposant. “Ik denk dat het een combinatie van talent en karakter is. Ik ben een echte doorzetter.” Ze is niet zo individualistisch als je zou denken van een wielrenster. Haar werk op de intensive care van Ziekenhuis De Baronie is juist heel sociaal en daarnaast mentaal zwaar. “Daarom is wielrennen een uitlaatklep voor mij. Gewoon even de buitenlucht in en je concentreren op sportief presteren.”
Wanneer ze gaat stoppen weet ze nog niet. “Eerst kijken hoe ik de winter doorkom. In de winter leg je de basis voor de koersen in de zomer. Ik ga door zolang ik het fysiek aankan. Ik denk ook dat een sporter als Michael Jordan zelf heel goed kan aanvoelen of het nog wel of niet gaat. Bij mij gaat het nog uitstekend.”
Bang voor het beruchte zwarte gat is ze niet. Eigenlijk ziet Bax wel iets in het coachen of begeleiden van jongeren in de wielersport. “En anders houd ik me wel bezig met andere zaken zoals ‘breedtesport’. Ik werk nu al aan een soort Eerste Divisie voor dames zonder profcontract. Dat is nodig want er is nu bijna niets voor vrouwen die het Elite niveau niet meer aankunnen.