Gisterenavond laat werd Marion door dokter Joosten geopereerd. Hij boorde een trekschroef door de breuklijn, perste aldus de twee stukken op elkaar en plaatste vervolgens een plaatje over de breuk om een en ander te borgen. De fixatie is dusdanig sterk dat Marion snel de training kan hervatten: “het sleutelbeen is goed te belasten, als je maar niet gaat gewichtheffen”, zo zei de dokter. Probleem echter is dat Marion momenteel erg ziek en misselijk is en zodoende nauwelijks haar bed uit komt. Is dit het gevolg van de narcose? Of van het meer dan 24 uur nuchter te moeten blijven? Ook zou kunnen dat het de gevolgen zijn van de lichte hersenschudding. Dit zou dan een groter probleem betekenen. Immers, dan zou de trainingshervatting wel eens langer op zich kunnen laten wachten en de kans op een succesvolle snelle rentree verkleinen.
Gepland is dat Marion, zo gauw als de misselijkheid over is, de training hervat op de fietsergometer, later gevolgd door spinning in de sportsclub. Tien dagen na de operatie (de dag van de controle bij de arts) start Marion in principe de wegtraining op het egale en verkeersvrije parcours van wielervereninging Breda-Knooppunt.
Koershervatting? Indien haalbaar op 25 april te Wortel-Hoogstraten, zoniet dan op 30 april te Amsterdam-Sloten, de koers die ze vorig jaar wist te winnen.