Afgelopen zaterdag werd Marion Europees kampioen in het Portugese Torres Vedras. Het werd een gedevalueerd kampioenschap. Het aanvankelijke parcours zou al een zware koers garanderen. Door omstandigheden moest de organisatie het parcours verleggen, met als gevolg dat het parcours nog zwaarder werd. Het werd een parcours een Master- en/of vrouwen-wedstrijd onwaardig: zo zwaar. Dan moet je er zeker geen vrouwen-Masters op laten koersen. Het parcours had een zwaarte, dat, mocht je er een vrouwen of mannen-elite wereldkampioenschap op laten verrijden, je in Nederland waarschijnlijk geen beroepsrenner weet te vinden die er heen wil om te koersen. Door de weersomstandigheden werd het er niet nog gemakkelijker door: 40 graden tijdens de koers!!! Menige renner/ster besloot al na de verkenning van het parcours niet van start te gaan. De organisatie had beter verdiend; ze hadden echt alles perfect en professioneel geregeld, niets was er op het gebeuren aan te merken.
Gevolg van dit alles was, dat de wedstrijd nooit een wedstrijd is geworden. Het werd een grote, lange en zware afvalwedstrijd, waarbij degene die het best gedoseerd te werk ging het langst overeind bleef. De vrouwen vertrokken gelijk met een van de mannen-categorien. Dit was in het voordeel van Marion. Zij wist zich het langst bij de mannen te handhaven en tenslotte wist zij goed haar draai te vinden in een groepje geloste mannen. Hierdoor reed zij ver weg van haar naaste concurente, de Portuges Alicia Moniz, en wist aldus haar eerste Europese titel binnen te halen.
De taaiheid van Marion kwam vandaag weer eens erg goed van pas. Het Portugese avontuur was erg geslaagd, omdat het ook trainingstechnisch wel eens iets toe zou kunnen voegen (?).