Afgelopen donderdag leek de pechduivel weer het een en ander in petto te hebben voor Marion. Net nu ze geleidelijk weer beter begon te rijden, kwam ze zwaar ten val tijdens de training. In een groep waar ze rustig meereed voor de duurherstelkilometers, werd door de wielen van een andere coureur een stuk hout opgegooid. Laat dit nu precies in het voorwiel komen van Marion, die door het geblokkeerde wiel over de kop vloog. Gelukkig kwam ze in de kant terecht, wel in de brandnetels, doch waarschijnlijk kwam ze er daardoor vanaf zonder breuken. Met veel moeite kwam ze nog thuis, waar haar benen en buik een grote bloeduitstorting bleek te zijn. Weer veel werk voor de fysiotherapeut, welke haar nog net koersklaar wist te krijgen voor het weekend.
In het weekend reed ze, met wat Paracetamol als pijnstilling, de koersen in het Vlaamse Belsele en het Waalse Graz Avernas, waar een klassieker over sterk geaccidenteerd terein werd verreden. Ondanks de malheur en de zwaarte van beide koersen, reed Marion beiden uit in het peloton of wat daar van over was. Tweemaal 31ste. Toevallig.
Maandag dan nog naar de Mol. Marion rijdt hier graag en deze interclubwedstrijd voegt als training ook best iets toe (hoge snelheid). Ze stond dik aan de leiding van het maandagavond-regelmatigheidsklassement, doch heeft dit klassement door omstandigheden vrijwillig noodgedwongen laten schieten. De maandag ervoor waren enkele gedubbelde meisjes wat ondoordacht terug in de groep ingepikt, waardoor er terecht klachten waren. De vrouwen moeten voortaan na de sprint direct uit koers, terwijl Marion altijd gewend was nog met de mannen naar de meet te rijden (achteraan tussen de wielen om de koers niet te beinvloeden). Ze koos voor dit laatste en rijdt dus voortaan met een mannennummer op, zodat ze niet meer in de vrouwenuitslag opgenomen wordt. Jammer.