Gisteren reed Marion het Nederlands kampioenschap voor elite-vrouwen te Rotterdam, nota bene op haar geboortegrond. Het werd een matte koers over 125 kilometer over de van Briennnenoord- en Erasmusbruggen. Vrij snel na het vertrek reed er een kopgroep weg en pakte een voorsprong, wisselend van 45 seconden tot 1,5 minuut. In de finale leek alles terug samen te lopen. De kloof werd gereduceerd tot 20 seconden, doch het liep niet samen. Wel maakte Janneke Vos de sprong om later de sprint van de kopgroep te winnen en de titel te pakken. Het peloton reed voor de zevende plek. Vijfennegentig rensters vlogen met de wind in de rug van de Erasmusbrug af naar de streep. Het moge duidelijk zijn dat dit gevaarlijk is. Marion wist zich goed staande te houden in dit geweld, doch kwam niet echt perfect uit. In de lichte slinger kort voor de meet moest ze, zittend aan het wiel van Minke van Dongen, licht bijremmen, waardoor ze bleef steken op de 35ste plaats in de uitslag. Toch was ze hier best tevreden mee. Met dergelijke aankomsten kan het gewoon niet “iedere keer feest” zijn.
Vandaag reed Marion in het Belgische Heusden-Zolder een wedstrijd voor elite-vrouwen over 85 kilometer. Na een zeer snelle start werden er meteen een aantal rensters afgereden. Van de Nederlandse vrouwen, waren er enkelen die ook gisteren het NK hadden gereden. De meesten hadden geen goede benen. Zo ook Marion. En dan nog dat snelle vertrek! Een duo reed weg en bleef definitief buiten schot. Sara Peeters won. Na dit duo reed er nog een tiental rensters weg, zodat het restant van het peloton moest sprinten voor de 13e plek. Marion werd toch nog vierde en aldus 17e in de totaaluitslag. Tevreden over het weekend.